كتاب آداب غذا خوردن - آداب غذا خوردن نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

آداب غذا خوردن - نسخه متنی

ملا محسن فیض کاشانی؛ اقتباس: سید محمد صادق عارف

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

كتاب آداب غذا خوردن

مقدمه

بخش اول از كتاب «محجة البيضاء فى تهذيب الاحياء» پيرامون آداب غذا خوردن

«بسم اللّه الرحمن الرحيم»

سپاس ويژه خداوندى است كه مخلوقات را به بهترين صورت تدبير فرمود و زمين و آسمانها را آفريد، و آب گوارار از عصاره بخارات نازل كرد و بدان وسيله دانه ها و گياهان را به وجود آورد، و روزيها و خوردنيها را مقدر و به وسيله خوردنيها قواى جانداران را حفظ كرد و با اطعام بندگان پاكيزه به طاعات و اعمال شايسته آنان كمك كرد.

درود پايان ناپذير خداوند بر حضرت محمّد صلّى الله عليه وآله وسلّم صاحب معجزات درخشان و بر خاندان او، و سلام فراوان بر ايشان باد!

بارى، هدف خردمندان، ديدار (رحمت) خداى سبحان در سراى آخرت است؛ و هيچ راهى جز علم و عمل براى رسيدن به اين هدف وجود ندارد؛ از سويى مراقبت بر علم و عمل جز با تندرستى ممكن نيست، و تندرستى نيز جز با تناول كردن غذا و خوراك به مقدار حاجت در هر شبانه روز ميسر نمى شود. از اين روست كه بعضى از نياكان صالح گفته اند:

«غذا خوردن نيز از امور دينى است»، و بر اين اساس است كه خداوند متعال مىفرمايد: «كلوا من الطيبات واعلموا صالحا.(1) بنابراين هركس كه اقدام به خوردن غذا مىكند تا بدان وسيله به علم و عمل خود يارى رساند و تقوايش را تقويت كند، سزاوار نيست كه زمام نفس را رها كند و آن را همانند چهارپايان در چراگاه آزاد بگذارد تا هر چه مىخواهد بخورد؛ زيرا آنچه باعث ديندارى و وسيله رسيدن به ديانت است شايسته است كه مظهر انوار و آداب و سنن دينى باشد، به طورى كه بنده خدا را پاى بند كند و انسان متقى بدان وسيله از گناهان مصون بماند؛ تا آنجا كه اشتهاى به غذا را در خوردن و نخوردن با ميزان شرع بسنجد تا بدان وسيله گناه و معصيتى را از خود دور سازد و اجر و ثوابى را كسب كند؛ هر چند كه در آن غذا بيشترين لذت نفسانى باشد.

پيامبر اكرم صلّى الله عليه وآله وسلّم فرمود: «همانا مرد حتى به خاطر لقمه غذايى كه به طرف دهان خود و همسرش مىبرد اجر مىبرد.» (2)

البته اين اجر و ثواب در صورتى است كه لقمه غذا را به دستور دين و به خاطر دين بردارد و آداب دينى را رعايت و به وظايف دينى عمل كند.

اينك ما بر آنيم كه وظايف دينى فرد را در هنگام غذا خوردن بيان كنيم، از اين رو واجبات و مستحبات و آداب غذا خوردن و گوارايى آن و كيفيت غذا خوردن را در چهار فصل و همچنين فصل ديگرى در پايان مىآوريم.

باب اول، در وظايف كسى كه تنها غذا مىخورد.

باب دوم، آدابى كه رعايت آنها چه در صرف غذا به صورت فردى و چه به صورت دسته جمعى الزامى است.

باب سوم، در آداب خاص غذا دادن به برادرانى كه به ديدن انسان مىآيند.

باب چهارم، در آداب خاص دعوت، مهمانى و عوامل آن.(3)

/ 8