گنبد
بر فراز حرم حضرت ابوالفضل(ع) گنبدی است به قطر 12 متر و با شكلی متمایز از دیگر گنبدها. گنبدی نیم كروی با نوك تیز و ساقهای نسبتا بلند است و از آن، پنجرههایی با قوسهای كمان ابرویی و نوك تیز به بیرون گشوده میشود.
نمای داخل گنبد در قسمت ساقه كمربندی با زمینه بنفش تیره است كه آیاتی از قرآن كریم به رنگ سفید برآن نقش بسته است.
چنان كه بر قسمتی از گنبد ثبت شده، به سال 1305 هجری آن را از كاشیكاریهای بدیعی برخوردار ساختهاند. اما در سال 1375 هجری قمری (1955م.) این گنبد طلاكاری شد. در این سال علامه شیخ محمد خطیب طی تلگرامی به نخست وزیر وقت عراق، محمد فاضل جمالی، درخواست كرد گنبد را طلاكاری كنند. بنابراین درخواست، طلاكاری گنبد انجام یافت و بر پایه اسناد موجود در مدیریت اوقاف كربلا، 6418 خشت طلا بر پوشش گنبد به كار رفت. در قسمت پایین گنبد آیاتی از قرآن همراه با آیینهكاری نقش بسته است. ارتفاع گنبد از روی زمین 39 متر است..
گلدستهها
در گوشه ایوان طلا و در مجاورت دیوار حرم، دو گلدسته است؛ نیمه بالای هر یك از این گلدستهها با طلای خالص روكش شده و مجموع خشتهای طلای به كار رفته بدین منظور 2016 عدد است. نیمه پایین گلدستهها نیز تركیب آجر و صفحههای كاشی است و از خشتهای كاشی كه به صورت حصیر بافی در كنار هم چیده شدهاند كلمههای «الله»، «محمد»، «رسول» و «عباس» به خط كوفی پدید آمده است. در قسمت بالایی هر یك از گلدستهها اتاقكی است مسقّف كه بر لبههایی بنا شده و در زیر سقف نیز مقرنسكاری است. سر گلدستهها نیز نیمكره نوكتیز و دارای شیارهای عمودی نصف النهار مانندی است. گلدستهها بلند هستند و ارتفاع آنها به 44 متر میرسد.
چنان كه از نوشته پایین گلدستهها پیداست،مرحوم محمد حسین صدر اعظم به سال 1221 هجری قمری به نوسازی و كاشیكاری آنها اقدام كرده است.
در زیربنای حرم راهرویی زیرزمین است كه در آن از یكی از رواقها باز میشود و به مدفن امام(ع) میرسد. این راهرو نشانی از دقت و عظمت معماری آن روزگار است.