تبیان، دستیار زندگی

 

 

 

انشالله که  لیاقت قرار گرفتن در جمع عاشقان را داشته باشیم

با عنایت به رسیدن ماه حزن و اندوه و ماه مصیبت اباعبدالله و یاران باوفایش، وعده ما خواندن حداقل یک بار زیارت عاشورا تا پایان این قرار باشه.

انشالله در بحث بعدی عزیزان از خواص و فوائد این زیارت شریفه خواهند نوشت.

استاد طیبه لطف کنید، بفرمائید که درست آمدم یانه.

خیلی خوشحالم کردید.
در این اندیشه بودم که مبادا خوب توجیه نشدم در ایجاد تاپیک موردنظر.
خدارو شکر
انشالله سهمی اندک در این عزای حسینی داشته باشیم
اجرتان با اباعبدالله(ع)

شیخ عبدالهادی حائری مازندرانی از پدر خود حاج ملاابوالحسن نقل می کند:
من حاج میرزا علی نقی طباطبائی را بعد از رحلتش در خواب دیدم و به او گفتم:

آرزویی هم در آنجا داری؟
گفت: هیچ آرزویی ندارم جز این که چرا در دنیا هر روز زیارت عاشورای امام حسین علیه السلام را نخواندم.
رسم سید این بود که دهه محرم زیارت عاشورا می خواند نه در تمام سال؛ از این رو افسوس می خورد که چرا تمام سال نمی خواندم.

2) امام صادق(ع) به صفوان می فرماید: زیارت عاشورا را بخوان و از آن مواظبت کن، به درستی که من چند خیر را برای خواننده آن تضمین می کنم، اول زیارتش قبول شود. دوم سعی و کوشش او شکور باشد. سوم حاجات او هرچه باشد از طرف خداوند بزرگ برآورده شود و نا امید از درگاه او برنگردد زیرا خداوند وعده خود را خلاف نخواهد کرد. (بحارالانوار-جلد 98-ص 300)

بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیك یا بقیة الله الاعظم
سلام

«قضیه حضرت ابا عبد اللّه الحسین علیه السلام از اسرار الهی است و هرگز محو شدنی نیست.»
جعفر صادق که محبوب خداست * می نگوید او کلامی غیر راست
گفت عاشورا حدیثش نزد ماست * کاین زیارت وحی منزل از خداست
عاشوراء تنها زیارتی که ثوابش بی نهایت است.
جناب محدّث قمّی در مفاتیح الجنان به سند معتبر ثوابهای زیادی از برای این زیارت نقل کرده اند که از آن جمله در خلال حدیثی از حضرت امام باقر علیه السلام برای انجام دهنده این زیارت ثواب هزار حج و هزار عمره و هزار جهاد که همه را به همراهی رسول خدا انجام داده باشد و نیز برای اوست ثواب مصیبت هر پیغمبری و رسولی و وصی و صدیق و شهیدی که مرده یا کشته شده باشد از زمانیکه خلق فرموده حق تعالی دنیا را تا زمانی که قیامت بر پا شود. و نیز در جواب علقمة بن محمّد حضرمی که از حضرت امام محمّد باقر علیه السلام سئوال کرد که دعائی به او تعلیم کنند که زیارت کند امام حسین علیه السلام را در روز عاشورا از دور یا نزدیک حضرت فرمودند:
ای علقمه هر گاه تو بجا آوردی آن دو رکعت نماز را بعد از آن که اشاره کنی بسوی آن حضرت به سلام و بگو در وقت اشاره بعد از گفتن تکبیر این قول را (زیارت عاشورا) پس به درستی که هر گاه گفتی این
قول را به تحقیق که دعا کرده ای به آن چیزی که دعا می کند زائران آن حضرت از ملائکه و بنویسد خداوند از برای تو صد هزار هزار درجه و بوده باشی مثل کسی که شهید شده باشد با امام حسین علیه السلام تا مشارکت کنی ایشان را در درجات ایشان و شناخته نشوی مگر در جمله شهیدانی که شهید شده اند با آن حضرت و نوشته شود برای تو ثواب زیارت هر پیغمبر و رسولی و ثواب زیارت هر که زیارت کرده حسین علیه السلام را از روزی که شهید شده است.
و نیز از صفوان بن مهران نقل است که روزی حضرت امام جعفر صادق علیه السلام زیارت عاشورا را به همین نحو از زیارت عاشورا و سجده و نماز و دعای علقمه خواندند و به من فرمودند که:
مواظب باش این زیارت را و بخوان این دعا را و زیارت کن به آن پس بدرستی که من ضامنم بر خدا برای هر که زیارت کند به این زیارت و دعا کند به این دعا از نزدیک یا دور، زیارتش مقبول شود و سعیش مشکور و سلامش به آن حضرت برسد و محجوب نماند و حاجت او قضا شود از جانب خدایتعالی به هر مرتبه که خواهد برسد و او را نومید بر نگرداند ای صفوان یافتم این زیارت را با این ضمان از پدرم و پدرم از پدرش علی بن الحسین علیه السلام بهمین ضمان و او از پدرش حسین علیه السلام بهمین ضمان و حسین علیه السلام از برادرش حسن علیه السلام بهمین ضمان و حسن علیه السلام از پدرش امیرالمومنین علیه السلام با همین ضمان و امیرالمومنین از رسول خدا بهمین ضمان و رسول خدا صلی الله علیه و آله از جبرئیل امین با همین ضمان و جبرئیل از خدای تعالی با همین ضمان و به تحقیق که خداوند عزوجل قسم خورده بذات مقدس خود که هر که زیارت کند حسین علیه السلام را باین زیارت از نزدیک یا دور و دعا کند باین دعا (دعای علقمه) قبول می کنم از او زیارت او را و می پذیرم از او خواهش او را بهر قدر که باشد و می دهم مسئلتش را پس باز نگردد از حضرت من با نا امیدی و بازش گردانم با چشم روشن به بر آوردن حاجت و فوز به جنّت و آزادی از دوزخ و قبول کنم شفاعت او را در حق هر کسی که شفاعت کند.
پس حضرت فرمود جز دشمن ما اهلبیت علیهم السلام که در حق او قبول نشود و قسم خورده حقتعالی باین بر ذات اقدسش و گواه گرفته ما را بر آنچه گواهی دادند به آن ملائکه ملکوت او پس جبرئیل گفت یا رسول اللّه صلی الله علیه و آله خدا فرستاده مرا بسوی تو بجهت سرور و بشارت تو و شادی و بشارت علی و فاطمه و حسن و حسین و امامان از اولاد تو علیهم السلام تا روز قیامت.

پایگاه حوزه

اللهم عجل لولیك الفرج

بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیك یا ابا عبدالله الحسین


فرارسیدن ماه حزن و عزای حسینی را به محضر امام زمان روحی لتراب مقدمه الفداه و حضور شما بزرگواران تسلیت عرض می كنم.

از جناب رهای گرامی بابت برگزاری قرار این هفته تشكر می كنم.
*********


دلخوشم من چون گدای این درم
هم گدای فاطمه هم حیدرم

سوی این در هست دائم دست من
نیست حاجت بر سرای دیگرم

آبرویم از در این خانه است
زین سبب از خلق عالم برترم

تا که آید نام زیبای حسین (ع)
اشک آید از دو چشمان ترم

روضه‌هایش چون به گوشم می‌رسد
می‌زند بر سینه و دل آذرم

کاش می‌شد کربلا باشم شبی
تا به بر گیرم مزار دلبرم

یاد دارم کودکی بودم ولی
شور عشقی بود دائم در سرم

تا که ایام محرم می‌رسید
می‌نمودم رخت ماتم در برم

یاد دارم مانده در گوشم هنوز
گریه‌های بی‌صدای مادرم

اینچنین می‌گفت با صد شور و شین
«من فدای کام عطشان حسین (ع)»

اللهم عجل لولیك الفرج

بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیك یا ابا صالح المهدی

سوار بر سپیده...
علی خیری
بر سر راه می نشینم با نگاهی به دور دست ها، که روزی سوار بر سپیده بیایی.
پشت هزار پنجره چشم خوابانده ام که ببینمت.
صحراها را دویده ام و از هفت دریا گذشته ام تا دیدار تو،روشنی چشم هایم باشد.
کاش برگردی و این اشک های یتیم و سرگردان را تکیه گاه باشی!
سال هاست که تو را در زلال اشک ها به تماشا می نشینیم.
سال هاست که با اندوه غربت خو گرفته ایم.
سال هاست که بی قراری هایمان رابا جاری اشک ها آرام می کنیم.
سال هاست که پشت پرچین غم، آشیانه کرده ایم.
سال هاست که چشمی به آسمان داریم و چشمی به زمین، تا تو از کدام راه بیایی و ما را مهمان کرامتت کنی.
سال هاست که قافله ها در راه می مانند و به بیراهه می روند.
سال هاست که کبوتران راز و نیاز، راهی به آسمان نمی یابند.
سال هاست که در تنگنای «امّا» و «اگر» گرفتاریم؛ نه راهی برای رفتن داریم و نه چاره ای برای ماندن.
سال هاست که ثانیه ها را تا جمعه می دویم به امید آمدنت؛ بامداد جمعه، دست های ندبه را به آسمان بلند می کنیم و چشم به راه می مانیم. کم کم آفتاب در پس ابرها گم می شود و غروب با همه سنگینی اش و با دلتنگی سرخ فام خود بر دل ها خیمه می زند.
برگرد ای یوسف مصر وجود! هر روز از چاله به در نیامده در چاه می لغزیم.
برگرد و این سال های خشکسالی را چاره ای بیاندیش!
دیگر نه اشکی برای باریدن داریم و نه آهی برای نالیدن؛ نه پایی برای رفتن، نه قراری برای ماندن.
مانده ایم در این حیرانی و سر در گمی، چه کنیم؟ سر در کدامین چاه فرو ببریم و اندوه دلواپسی هامان را با که بگوییم؟ با این همه، چشم به راه آمدنت خواهیم دوخت.
هنوز هم هیچ انتظاری، مثل انتظار شکفتن گل نرگس، به شوقم نمی آورد.

پایگاه حوزه

اللهم عجل لولیك الفرج