پرسش

لطفا درباره بیماری "ADD" توضیح دهید.

پاسخ

سلام
اگر چه علت اساسی این بیماری هنوز نا معلوم است ولی در حدود 25 تا 40 درصد موارد وجود یک انتقال ارثی از والدین به ثبوت رسیده است . این بیماری در حقیقت یک اختلال در سیستم عصبی است و ربطی به کمبود توجه و مراقبت و یا مشکلات عاطفی در خانواده ندارد. در سابقه ی برخی از این کودکان مشکلات دوران بارداری وصدمات هنگام زایمان گزارش شده است . در برخی دیگر نوعی عقب ماندگی در رشد مغز به چشم می خورد که اکثرا در طول زمان و به مرور جبران می شود . گروهی از این بیماران تا سنین بزرگسالی نیز از علائم و عوارض بیماری در رنج خواهند بود.


چگونه ADD را تشخیص دهیم :

اختلالات فراگیری

اولین و شایعترین علامت این بیماری اختلال فراگیری است. در کودکانی که از هوش و قریحه معمول برخوردارند عقب مانده گی های مکرر تحصیلی از یافته های اولیه است امّا در کودکان تیز هوش که استعداد بیش از اندازه دارند وجود اختلالات فراگیری مدّتها و گاه برای همیشه در پرده باقی می ماند. این کودکان اغلب از طریق به کار گرفتن سایر توانائی ها ی خود درجات تحصیلی را پیموده و به درمان نیازی پیدا نمی کنند. بعنوان نمونه کودکی که در اثر حافظه ی شنوائی بسیار قوی اغلب مطالب را در کلاس به خاطر می سپرد و بدین وسیله سال ها ناتوانی خود را در خواندن ، پنهان نگاه داشته بود.

اختلالات فراگیری به سه گروه تقسیم می شوند :
اختلال در دریافت ، اختلال در نگهداری و اختلال در بازدهی.

اختلال در دریافت :

در این کودکان با معاینه ی چشم و گوش توسط متخصصین مربوطه هیچ گونه عارضه ای در حواس بینایی و شنوائی که مرکز عمده دریافت مطالب است نشان داده نمی شود ، زیرا نحوه ی ثبت مطالب در آنها گرفتار اختلال است. مثلا کودک در هنگام نوشتن عدد 16 را 61 می نویسد . عدد 7 را با 8 و حرف M انگلیسی را با Wاشتباه می کند . گاه هنگام خواندن یک سطر را جا می اندازد و گاه یک سطر را دو بار می نویسد . در بعضی از این کودکان مرکز بینایی در تخمین فاصله دچار اختلال است این ها مرتب به در و دیوار می خورند ، هنگام راه رفتن به اشتباه پای خود را درست در نقاطی می گذارند که تصمیم به پرهیز از آن گرفته اند . این ها بیش از حد معمول چیزی را می اندازند ، می شکنند یا گم می کنند. گاه قدرت تفکیک اشیا برای آنها دچار مشکل است . کودک را چند بار به دنبال شیء خاصی می فرستیم ولی دست خالی بر می گردد در حالی که آن شیء کاملا در معرض دید او قرار دارد . این کودکان غالبا به عنوان دست و پا چلفتی و سر به هوا مشهورند. برخی از این اختلالات را هنگام طناب بازی – گرفتن یا لگد زدن به توپ و سایر فعالیّت هایی که به ارتباط دقیق بینایی – حرکتی نیازمند است ، می توان تشخیص داد .
از نظر شنوائی این افراد به خوبی قدرت تفکیک چند صدا را از یکدیگر ندارند ، اختلاف مختصر بین صداها را نیز در نمی یابند. هنگام تماشای تلویزیون صداهای دیگر از جمله نصایح و دستورات شما را نمی شنوند . با این کودکان باید رو در رو ، آهسته و صریح گفتگو کرد و هنگام آموزش از ترکیب محرک های سمعی و بصری باید یاری گرفت .
با این کودکان باید مستقیم ، بدون حاشیه و استعاره گفتگو کرد به قول معروف این افراد قادر به خواندن مطالب ننوشته نیستند .
مشکل بسیار اساسی دیگر در این کودکان ناتوانی در ایجاد ارتباط بین دو دریافت حسی است ، مثلا اگر قرار است با همکلاسیهای خود امروز به پارک برود ودر اخبار صبحگاهی بشنود که امروز بارانی خواهد بود بعید نیست که ارتباط بین این دو نکته را در نیابد.
کودک مبتلا به ADD ممکن است یک قصه را بخواند و خوب به خاطر بسپرد ولی در موقع بیان کردن ، قسمت های مختلف داستان را جا به جا می کند .