کد:
1322569
پرسش
با سلام
حدیثی از معصوم دیدم مبنی بر اینکه عبادت به زیاده روی نماز و روزه نیست به اندیشه کردن در امر خداوند است خواستم تفسیر کامل این حدیث را بفرمایید. چون تا انجاییکه مطالعات دینی کردم نماز و روزه که نص صریح قرآن است یکی از عوامل سعادت فرد می باشد. این روایت می گوید که ممکن نماز و روزه و واجبات فرد زیاد باشد ولی بهشتی نباشد لطفا این روایت را واضح برایم تفسیر کنید ممنون میشم.
با تشکر
پاسخ
با سلام و عرض تحیت.
دوست محترم!
تاکید این روایات بر توجه به کیفیت عمل و انجام عمل از روی معرفت و شناخت است؛ یعنی این روایات می گویند کیفیت عمل مهمتر از کمیت آن است. اگر اعمال انسان اعم از عبادت و ... زیاد باشد، ولی کیفیت لازم را نداشته باشد - مثلا از روی اخلاص كامل نباشد و در آن طمع دنیایى باشد، و یا با توجه و تمرکز بر عمل و نیز شناخت جایگاه بنده در مقابل خالق و آفریدگار خود نباشد و... - این ارزش عمل او را پایین می آورد، و بسیار هم پایین مى آورد.
اما عمل ـ ولو اندک ـ (یعنی مثلا واجبات را انجام می دهد و مستحبات را انجام ندهد) ولی با اخلاص، بدون ریا، با شناخت جایگاه بنده و خالق، با توجه و تمرکز، با معرفت و با رعایت شرائط کمال عبادت و با قصد قربت انجام شود، ارزشش بیشتر و بسیار بیشتر از عمل كسانى است که عملشان این درجه از کیفیت را ندارد.
پیروز باشید.
موسسه ذکر ـ قم.
باستانی.
مشاور :
موسسه ذکر
| پرسش :
چهارشنبه 20/9/1398
| پاسخ :
دوشنبه 25/9/1398
|
|
ليسانس
|
32
سال
|
معارف اسلامي
| تعداد مشاهده:
176 بار