پرسش

با سلام و خسته نباشید.
در قران به چند آیه برخوردم که برایم جای سوال داشت
اول انکه خدا بندگانش رابه صورت زوج قرار داده و مرد را باعث آرامش زن و زن را باعث آرامش مرد قرار داده
اینجانب 30 ساله مجرد هستم و تا کنون خواستگاری نداشتم و هیچ مردی ابراز علاقه به من نداشته آیا این آیه درباره من صدق نمیکند؟ یا آیه دیگر که اگر بندگان مومن باشند خداوند عزت دنیا و آخرت را به آنها داده و در دنیا هم آنها را بی نیاز میکند. در حالیکه من تا کنون به قدر سر سوزنی از احکام و دین و قران تخطی نکرده ام اما وضع مالی بسیار بسیار بدی دارم و مستاجر و بیکار نیز می باشم درحالیکه زنان ومردان منحرف و حتی کافر به خدا وضع مالی خوبی دارند و همه مشغول به کار و خوشی و تفریح هستند. حتی خداوند حضرت محمد (ص) را تنها سه سال در شعب قرار داد ولی اینجانب از کودکی گویی در شعب هستم؟؟؟

پاسخ

با سلام و عرض تحیت.
دوست محترم!
معنای این آیه این نیست که برای هر مردی یک زنی قرار داده شده و بر عکس؛ بلکه ناظر به جنس مرد و زن است، و بطور کلی می فرماید مردان و زنان را جفت برای همدیگر قرار داده است تا با هم در آرامش باشند. این إخبار از این حقیقت تکوینی است که مردان و‌ زنان مایه آرامش یکدیگر هستند و خوب است ازدواج کنند. به عبارت دیگر، این آیه نمی خواهد خبر از این بدهد که برای هر شخص جفتی قرار داده ایم.
مطلب دیگر، سختی و مشکلات و نداری مؤمنان در دنیا، به علت ایمان آن ها نیست و دارایی و تمکن دنیوی غیر مؤمنان نیز پاداش بی دینی و انحراف آن ها نیست. لذا نباید مشکلات معیشت را به پای دینداری گذاشت و رفاه بی دینان را به پای بی دینی آنها. توضیح آن که این که فرموده اند ایمان و تقوا مایه خیر و برکت است، اگر بپذیریم که مراد مادیات هم هست، به این معنا نیست که هر مؤمنی در رفاه خواهد بود، بلکه می گوید ایمان یکی از عوامل نزول نعمت است، ولی عوامل دیگری هم - چه اختیاری و چه غیر اختیاری - در این امر دخیل هستند، که شاید آن عوامل وجود نداشته باشد، که می بینیم مؤمنی دچار مشکلات است.
مطلب سوم آن که ما گاهی خبر از گرفتاریهای دیگران نداریم و گمان می کنیم دیگران خوشبختند. معمولا هر کسی برای خودش مشکلاتی دارد که آرزو می کرد ای کاش این مشکلات را نداشت، منتهی ما از آن ها خبر نداریم و تصور می کنیم همه مشکلات فقط برای ما است. اگر پای درد دل هر کدام بنشنید، می بینید چه مشکلاتی دارند و باید خدا را شکر کرد که ما این مشکلات را نداریم.
خداوند به پیامبر و مؤمنان می فرماید: «فَلاتُعْجِبْكَ‏ أَمْوالُهُمْ وَلا أَوْلادُهُمْ إِنَّما یُریدُ اللَّهُ لِیُعَذِّبَهُمْ بِها فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَتَزْهَقَ أَنْفُسُهُمْ وَهُمْ كافِرُونَ»؛ یعنی فزونى اموال و اولاد کفار، تو را در شگفتى فرو نبرد؛ این برای آن ها نعمت نیست بلکه خدا مى ‏خواهد آنان را به وسیله آن، در زندگى دنیا عذاب كند، و در حال كفر بمیرند.(توبه/55)
منظور این آیه آن است که کافران اگر در دنیا در رفاه و در مادیات هستند، برای این است که مشغول به همین دنیا باشند و برای آخرتشان، هیچ ذخیره ای نداشته باشند. به عبارت دیگر، کافران زحمات تلاش خودشان را در این دنیا می بینند و هیچ ذخیره و توشه ای برای آخرت ندارند. حال چنن افرادی اصلا غبطه ندارد.
مطلب دیگر این که برای ازدواج باید آسیب شناسی کرد و دید مشکل از کجاست؟ اگر از خودمان است، مثلا زیاد ایراد می گیریم و یا به دنبال ایده آل های ذهنی خود هستیم، کمی انتظاراتمان را تعدیل دهیم؛ و یا اگر کسی ما را نمی شناسد، بهتر است حضور پررنگ تری در جمع های زنانه و مجامع مشروع داشته باشیم. این خودش می تواند زمینه ای برای معرفی ما به دیگران باشد.
کلام آخر:
یک قاعده کلی می دهیم؛ و آن این که یکی از تعالیم جدی همه ادیان الهی این است که "الخیر فی ما وقع"، یعنی خیر انسان در همان چیزی است كه اتفاق می افتد و خداوند برایش مقدر می کند. به عبارت دیگر، هیچگاه اتفاقی كه برای ما شر باشد در تقدیر خداوند جای نمی گیرد. این مضمون از روایات بسیاری بدست می آید. عقل و اعتبار هم با آن سازگار است.
البته خیر و خوشبختی ما لزوما در آن چیزی که نیست که ما گمان می کنیم. گاهی خیر ما در داشتن آن است، و گاهی در نداشتن آنچه ما تصور می کنیم، و گاهی هم چیزی بینابین. 
ما در هر اتفاقی باید تا حد دانش و توانمان به وظیفه عمل کنیم. سختی های خدا گاه برای امتحان صبر ما است و باعث رشد معنوی ما می شود، و گاهی باعث کاهش گناهان ما می گردد، و یا بلای بزرگتری را از ما دفع می کند، و یا موجب پاداش مضاعف برای ما می شود. به همین خاطر در آیات و روایات آمده است که مقربین درگاه الهی گاه سختی بیشتری می کشند؛ یعنی خداوند تقدیرشان را در سختی قرار می دهد، چرا که خیرشان را در آن می بیند.
پیروز باشید.
موسسه ذکر ـ قم.
باستانی.