پرسش

با سلام . پسری دارم پنج ساله که پارسال سه ماه در مهد بود البته حدود چهار هفته در کنارش بودم بدون من نمی ماند تا اینکه بعد از مدت چهار هفته بدون من د رمهد ماند البته فقط در اتاق بازی و در کنار مدیر به هیچ عنوان وارد کلاس نمی شد امسال دوباره بردمش مهد ولی این سری مصمم هستم تا در کلاس باشد تا برای سال دیگر دچار مشکل نشوم منتها امسال از اول مهر همون مهد قبلی بردمش ولی دوباره وارد کلاس نمیشه ،و اگر وارد کلاس میشه من باید در کنارش بشینم و به محض اینکه یک نقاشی کشید میگه من خسته شدم بریم و انقدر گریه می کنه که خلاصه مجبور میشم بریم خونه هفته اول با ملایمت باهاش برخورد کردم ووقتی دیدم تاثیر نداره الان یه خورده اخم می کنم بهش و خشن تر برخورد می کنم ولی بازم تاثیری ندارد امروز هم بهش گفتم تمام جایزه هایی که برات خریدم و ازت میگیریم چون مهد نمیری ،اون هم همه رو برام اورده میگه بگیر ببر نمی خوام و خلاصه اینکه با این اوصاف دیگه نمی دونم چه روشی رو به کار ببرم تا قبول کنه که درکلاس بشینه؟البته اینم بگم وقتی در کلاس می شینه خیلی بادقت به حرفای مربیش گوش میده و تمام تکالیف و خوب انجام میده

پاسخ

با سلام خواهر خوبم شیوه رفتاربا این گونه کودکان این است که او را در محیط قرار دهید و با او همراهی کنید اما به مرور میزان فاصله خود را با او زیاد کنید . نکته قابل توجه این است که حتما بر جلب اعتماد او دقت کنید . بی خبر و ناآگاه او را رها و ترک نکنید .با او از روش های تشویقی استفاده کنید "مثلا اگر امروز تا زمان تعیین شده در کلاس بمانی ... جایزه رو برات تهیه میکنم . البته سیستم تقویت نمودن رفتار های مثبت نیز اصول خاص خود را دارد . به این منظور که پس از تثبیت یک رفتارباید از تشویق های مستمر اجتناب کنید و تشویق را به پس از چند پاسخ و رفتار مثبت او موکول کنید . گاهی پس از یه رفتار . گاهی پس از دو رفتار . گاهی پس از هفت رفتار . غیر قابل پیش بینی بودن تشوبق انگیزه او را برای رفتار مناسب بیشتر میکند . نکته بعد این که سعی کنید در روز های ابتدا زمانی کوتاه تر را برای حضور او تعیین کنید اما به مرور این زمان را طولانی تر کنید . سعی کنید به رفتار های گریه یا بی تابی و ... او پاسخ مثبت ندهید . او باید قانون را بشناسد و از حربه گریه برای رهایی از آن سود نجوید . در عوض به او بگویید که اگر تا ... زمان با صبوری بمانی و به حرف های مربی گوش دهی تو را تشویق می کنم . یادتان باشد نیازی به خشونت نیست . بلکه با ید با قاطعیت رفتار کنید . محبت همراه با قاطعیت . او بداند دوستش دارید اما باید قانون را رعایت کند . حتما به صورت غیر مستقیم در حضور او و برای دیگران رفتار ماندن در کلاس را تمجید کنید . در کلاس از مربی بخواهید به او مسئولیت دهد و او را مورد توجه قرار دهد . در نقطه دید ا وبنشینید و ارام ارام به خارج از کلاس اما در دید رس او باشید . گاها بتواند به شما مراجعه کند و به کلاس برگردد . و ... اجازه ندید زمان به خستگی او منجر شود قبل از بی تابی حضورش را خاتمه دهید اما به مرور با افزایش تحمل او این حضور را طولانی تر کنید . از جایزه دادن توسط مربی و... دریغ نکنید . هر اقدامی که با عث شود تا او از ماندن در کلاس احساس خوشایندی داشته باشد موثر است .