پرسش

باسلام و عرض خسته نباشید؛
شهر محل سكونت تهران. سن ٢٢. تحصیلات خود را در مقطع لیسانس ب اتمام رسانده براى فوق میخوانم. مجرد. تعداد افراد خانواده ٤ نفر. قشر متوسط جامعه.
قریب به یك سال و نیم هست ك با پسرى آشنا شدم و نزدیك به شش ماه است كه حرفهایى مبنى بر ازدواج كه پیشنهادش از طرف خودشون بود بیمان رد و بدل شده. ٢٥ سال سن دارند و ترم اخر فوق لیسانس هستند اما هنوز سربازى نرفتند. یكى دوبارى ك ازش پرسیدم كى قراره بیاى میگه درسم تموم شه تكلیف سربازیم مشخص شه كار خوب پیدا كنم بعد و من فقط میگم باشه. تا بحال تو منگنه نذاشتمش كه فكر كنه من هول هستم چون خودم هنوز شرایط ازدواج رو ندارم اما موضوع اینجاست ك من این موضوع رو با مادرم درمیان گذاشتم كه چنین فردى در زندگى من وجود داره و اون هم میگه این قضیه بیشتر از یك سال نهایتا دوسال نباید ادامه پیدا كنه، از طرف دیگه خواستگار هم دارم و علاقه اى به هیچ كدومشون ندارم. الان سوال من اینجاست كه چه رفتارى باید با این فرد داشته باشم ك هم تو منگنه نذاشته باشمش هم وادارش كنم زودتر به خودش بجنبه و تصمیمش رو بگیره چون چند ماه پیش میگفت شاید واسه دكترى بخونم.
قبلا از راهنمایى شما سپاس گذارم.

پاسخ

باسلام
دوست عزیز ادامه تحصیل هیچ منافاتی با تشکیل زندگی ندارد
شخصی که مصمم به ازدواج باشد با هیچ بهانه ای به فردا نمی اندازد
کمی در این مساله نکته سنج باشید
شما می توانید اقدام کنید و مدتی را برای امادگی بیشتر رسما نامزد باشید و این کار تنها فرقش با شرایط کنونیتان این است که تکلیف هردو مشخص است
سعی کنید در تصمیم خودتان جدی باشید
ممکن است اگر همینطور به رابطه نامشخصتان ادامه دهید بعدها پشیمان شوید