پرسش

چند وقتی هست که خیلی به قیافه و اندام و این چیزا فکر میکنم. شاید مسخره به نظر بیاد ولی منو خیلی داغون کرده. من از چهره ی خودم خیلی بدم میاد. وقتی از بقیه میپرسم نظرتون راجع به قیافه ی من چیه میگن تو خیلی خوشگلی. حس میکنم از روی ترحم دارن اینو به من میگن. به دلیل احساس زشت بودنم حتی از خونه بیرون نمیام و سعی میکنم توی مهمونیا حاضر نشم چون فکر میکنم هر کی منو میبینه میگه نگاه کن چقدر زشته و با چه اعتماد به نفسی داره با من صحبت میکنه. وقتی به هم سن های خودم فکر میکنم که چقدر خوشگلن کلی ناراحت میشم. من هنوز خودم نمیدونم خوشگلم یا نه ولی هر چی هستم از خودم بدم میاد. درمانده هستم. ازتون خواهش دارم به من کمک کنید به آرامش برسم.

پاسخ

واقعیت این است که همه دختران و پسران در سنین شما تا حدودی دچار تغییراتی در چهره و اندام خود می شوند و این تغییرات پس ازمدتی تعدیل می شود. اکثریت دختران و پسران در این سنین احساس می کنند صورتی درشت و استخوانی، بینی بزرگ و اعضای صورت نافرمی دارند. بخشی از این احساس با واقعیت همراه است و برخی از آن نوعی بزرگ نمایی است. این بزرگ نمایی به دلیل حساسیتی است که نوجوان ها روی چهره و اندام خود دارند. بنابراین باور شما هم به بینش و نگرش های کلی یک نوجوان بر می گردد و هم به تغییرات اندکی که در ظاهر او به وجود می آید . اما ... چند موضوع را نباید فراموش کنید و آن این که اولا: ارجح دانستن سیرت زیبا به صورت زیبا یک واقعیت است. ما افراد زیادی را می بینیم که زیبا هستند اما بدلیل اخلاق نامناسب محبوب نیستند. اما افراد زیادی با ظاهری معمولی اما اخلاق خوب در محبوبیت قرار دارند. دوم این که وقتی آقایی مانند پدر از زیبایی شما تعریف می کند به معنای مجذوبیت کافی برای شماست. به هر حال همه خانم ها دوست دارند از نظر یک آقا زیبا به نظر برسند و جذابیت کافی را داشته باشند. پدر هر فرد مهم ترین منبع برای اتکا خواهد بود. سوم این که تا زمانیکه بخواهید خود را زیبا نبینید این موضوع همچنان ادامه دارد. در بسیاری از اوقات این خواست ماست که به چشمان ما دستور می دهد دیدنی ها را چگونه ببیند. چگونه تعبیر کند و ... اگر به دنبال زیبایی های خود باشید مطمئن باشید آنها را پیدا می کنید و اصلا پس از مدتی خواهید دید که انگار با عینکی دیگر دارید به صورت خود نگاه می کنید. چهارم این که در نظر داشته باشید اعتماد به نفس مانند زیبایی جذابیت آور است. پس اگر خود را بپذیرید و بر نکات مثبت شخصیتی خود اگاهی داشته باشید و خود را دوست بدارید و همواره توانمندی های خود را بشناسید در ارتباطات بسیار موفق عمل می کنید. این که دیگری به من اعتنا نکرد یا با من صحبت نکرد یا ... حواشی مسئله است که همواره با بد تعبیری ما همراه است. این مسایل را برای خود بزرگ نمایی نکنید. نشاط خو درا زیاد کنید. تحرک داشته و ورزش کنید.