پرسش

سلام درمورده معادله ی ارنیوس مطلب بزارین؟خواهشا

پاسخ

به نام خدا و با سلام
ابتدا اطلاعاتی در مورد خود آقای آرنیوس:

شیمیدان سوئدی «سوانت آرنیوس» (svante arrhenius) که در فاصله سالهای ۱۸۵۹ تا ۱۹۲۷ می‌‌زیسته است، بسیاری از ایده‌های اولیه درباره تفکیک یونی در محلولها را فرمولبندی کرد. در وهله نخست، عقاید وی پذیرفته نشد. در واقع وی پایینترین نمره ممکن را در امتحان Ph.D دریافت کرد! در ۱۹۰۳ ،«آرنیوس» به دلیل عقاید انقلابیش، جایزه نوبل را در شیمی برد. وی یکی از نخستین دانشمندانی است که وجود رابطه‌ای را در بین مقدار کربن دی اکسید موجود در اتمسفر و دمای کره زمین پیشنهاد کرد. پدیده‌ای که امروز به نام «اثر گلخانه ای» شناخته شده است.
سوانت آرنیوس در 19 فوریه ی سال 1859در سوئد شهر ویک vik تولد شد. اجداد او مزرعه دار بودند و پدر او نقشه بردار دانشگاه Uppsala و عموی او پروفسور گیاه شناسی بود. در سن سه سالگی آرنیوس خودش خواندن را آموخت. بعد از دیدن محاسبات پدرش، او یک ریاضیدان خردسال نابغه شد.
آرنیوس از ریاضیات لذت می برد و به فکر یافتن ارتباط بین داده ها و کشف قوانین ریاضی بود. در سن 8 سالگی وارد مدرسه ی کلیسای محلی شد و درس خود را از پایه ی پنجم آغاز نمود. آرنیوس به زودی استعداد خود را در ریاضی و فیزیک نشان داد و به عنوان جوانترین فارغ التحصیل، در سال 1876 موفق به اخذ مدرک در آنجا گردید.
او وارد دانشگاه Uppsala شد و مشغول به خواندن رشته ی فیزیک گردید. ولی در آنجا از استادان فیزیک و سطح علمی دانشگاه در رشته ی فیزیک ناامید شده و کار خود را بر روی رسانایی الکترولیتها تخصیص داد. در سال 1884 برای اخذ درجه ی دکتری، بر اساس کارهایش، یک رساله ی 150 صفحه ای در رابطه با رسانایی الکترولیتها به ارائه داد که با پایین ترین نمره پذیرفته شد. اما بعدها به دلیل عقاید انقلابیش، جایزه نوبل را در شیمی برد. آرنیوس در سال 1887، مقاله ای نتشر کرد که اسیدها و بازها را به صورت الکترولیت مورد بحث قرار می داد. او می دانست که محلول آبی اسیدها و بازها، رسانای جریان الکتریسیته هستند. این مواد هنگام حل شدن در آب، ذره هایی را آزاد می کنند که بار الکتریکی دارند. او این ذره ها را یون نامید. تئوری او بدین صورت بیان شد که اسیدها موادی هستند که در محلول آبی یونیده می شوند و یونهای هیدروژن H+ یا پروتون آزاد می کنند. او همچنین بر این پندار بود که بازها موادی هستند که در محلول آبی یونیده می شوند و یونهای هیدروکسید OH- را به وجود می آورند.
آرنیوس پیشنهاد کرد که حتی در غیاب جریان الکتریکی، محلول های نمک ها حاوی یون هستند. بنابراین او نتیجه گرفت که واکنشهایی که در محلولهای نمک رخ می دهد، درواقع واکنش هایی است که بین یونها به وقوع می پیوندد.
باوجود اینکه مقاله ی او در دانشگاه خود موثر واقع نشد، وی تحقیقات خود را برای دانشمندانی در اروپا مانندرادرفورد کلازیوس، استوالد و وانت هوف Rudolf Clausius, Wilhelm Ostwald و , J. H. van 't Hoff. که مشغول توسعه ی علم شیمی فیزیک بودند، فرستاد. آنها بسیار تحت تاثیر نوشته های او قرار گرفتند تا آنجا که استوالد به دانشگاه Uppsala رفت تا آرنیوس را وادار کند که به تیم تحقیقاتی آنها بپیوندد. اما آرنیوس پیشنهاد آنها را نپذیرفت و ترجیح داد که حداقل تا زمانی که پدرش زنده است در سوئد بماند زیرا پدر او بیمار بود. پس از فوت پدرش، پس از موافقت دانشگاه سوئد مبنی برسفر او، وی قادر شد که به تیم تحقیقاتی بپیوندد و کرده و نزد دانشمندانی چون استوالد در Riga یا جمهوری لتونی کنونی واقع در کرانه ی جنوبی دریای بالتیک ، و نیز وانت هوف، بولتسمن و غیره برود.
در سال 1889 این موضوع را مطرح کرد که واکنشها برای انجام شدن، نیاز به یک انرژی اولیه دارند که او آن را انرژی فعالسازی نامید.
معادله ی آرنیوس پایه ی کمی ارتباط بین انرزی فعالسازی و سرعت واکنش را ارئه می دهد. در سال 1891 مدرس دانشگاه استکهلم و در سال 1896 رئیس دانشگاه شد.
وی دو بار ازدواج کرده است. یکی Sofia Rudbeck که از شاگرداش بوده است حاصل آن ازدواج یک پسر بود. آن ازدواج تنها دو سال دوام داشت از سال 1894 تا 1896 . و سپس در سال 1905با Maria Johansson ازدواج کرد که حاصل آن دو دختر و یک پسر بود.


معادله ی آرنیوس را به طور واضح می توانید در سایت

http://en.wikipedia.org/wiki/Arrhenius_equation

ببینید. این معادله ﺗﺎﺛﻴﺮ دﻣﺎ ﺑﺮ روی ﺳﺮﻋﺖ واﻛﻨﺶ را ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﺪ .این معادله چگونگی تغییر ثابت سرعت (K) یک واکنش شیمیایی با دما (T) و انرژی اکتیواسیون واکنش (E) را بیان میکند. اما این معادله را میتوان در مورد پدیده های فراوانی به کار برد که شاید معروفترین آنها این باشد؛ با استفاده از معادله آرنیوس میتوان با شمردن تعداد جیرجیرهای جیرجیرک، دمای هوا را به دست آورد. این رابطه به یاد اسوانت آرنیوس (S. Arrhenius)، شیمیدان سوئدی و یکی از چهره های کلیدی در شیمی فیزیک، به معادله آرنیوس شهرت یافت. آرنیوس نخستین کسی بود که پیشبینی کرد افزایش سطح دی اکسیدکربن در اتمسفر باعث گرمایش جهانی خواهد شد. اما به هرحال آرنیوس نخستین کسی نبود که این معادله را پیشنهاد کرد. در واقع این رابطه برای نخستین بار در سال ۱۸۸۴ توسط یک شیمیدان هلندی به نام یاکوبوس هنریکوس فن هاف (J. van Hoff) مطرح شد. فن هاف در کتابی با عنوان «درسهایی در دینامیک شیمیایی» بسیاری از واکنشهای شیمیایی مختلف را بر پایه این معادله مورد بررسی قرار داده بود. نزدیک به پنج سال بعد، زمانی که آرنیوس به مفهوم انرژی اکتیواسیون واکنش ـ سطحی از انرژی که رسیدن به آن برای آغاز واکنش ضروری است ـ دست یافت، توانست برای کشف فن هاف تفسیری فیزیکی بیان کند. با اینکه او فن هاف را از این موضوع مطلع کرده بود اما پیوندی ناگسستنی بین نام آرنیوس و این معادله به وجود آمد. از قرار معلوم عبارت «معادله آرنیوس ـ فن هاف» دهن پرکنتر از آن بود که متداول شود.



پیروز و سربلند باشید.