تبیان، دستیار زندگی

به چشمانت بیاموز که هر کس ارزش دیدن ندارد

به دستانت بیاموز که هر گلی ارزش چیدن ندارد

به قلبت بیاموز که هر کس کنج آن جای ندارد

و بیاموز آبی بودن عشق می خواهد

من از طرز نگاه تو امید مبهمی دارم

نگاهت را مگیر از من که با آن عالمی دارم

می نویسم د ی د ا ر 

تو  اگر بی من و دل تنگ منی

یک به یک فاصله ها را بردار

این پیغام کاملا جدیده

باور کنید

منم اول قبول نداشتم

مشقامو خوب نوشتم

 بابام بهم عیدی داد

 یه توپ قلقلی دا د

 بهت بگم دیگه از چشمم

افتادی فهمیدی ؟

.

.

.

افتادی صاف توی قلبم

خوشا دلی که مدام از پی نظر نرود

بهر رهش که بخوانند بیخبر نرود

دل مثل بلورم  شکسته شکسته

غم اومده کنارش نشسته نشسته

یه حرفی برای گفتن

یه چشمی برای خفتن نمونده نمونده

چها دیده که اینجوری شکسته

خدا میدونه و دل خدا میدونه و دل

خدایا خدایا پریشون و تباهم

ببخشا ببخشا اگه نامه سیاهم

خدایا گواهی بی پشت و پناهم

یه راهی یه راهی که وا مونده به راهم

یه راهی که شکسته های دل رو

زیر بال و پر خسته بگیرم

نشونم بده گوشه ای که اونجا

به آرومی به حال خود بمیرم

بچه ها دلم خیلی گرفته برام دعا کنید

ممنون از همه دوستان گلم

تقدیم به همه دوستان گلم در تبیان

مرام ما تو عاشقی یک دمی وصداقته

وقتی میگم نوکرتم این آخر رفاقته

مگر ضایع می شود

کسی که خدا وکیل و سرپرست

اوست

امام جواد (ع)