دعاى عهد
دعاى عهد از حضرت امام صادق علیه السلام روایت شده است كه هر كس چهل روز صبح، این عهد را بخواند از یاوران قائم ما باشد و اگر پیش از ظهور آن حضرت بمیرد خدا او را از قبر بیرون آورد كه در خدمت آن حضرت باشد و حقّ تعالى به ازای هر كلمه، هزار حسنه او را كرامت فرماید و هزار گناه از او محو كند و آن عهد اینست :
اَللّهُمَّ رَبَّ النُّورِ الْعَظیمِ وَ رَبَّ الْكُرْسِىِّ الرَّفیعِ وَ رَبَّ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ
خدایا اى پروردگار نور بزرگ و پروردگار كرسى بلند و پروردگار دریاى جوشان
وَ مُنْزِلَ التَّوْراةِ وَالاِْنْجیلِ وَالزَّبُورِ وَ رَبَّ الظِّلِّ وَالْحَرُورِ
و فرو فرستنده تورات و انجیل و زبور و پروردگار سایه و آفتاب داغ
وَ مُنْزِلَ الْقُرْآنِ الْعَظیمِ وَ رَبَّ الْمَلاَّئِكَةِ الْمُقَرَّبینَ وَالاَْنْبِیاَّءِ وَالْمُرْسَلینَ
و فرو فرستنده قرآن برزگ و پروردگار فرشتگان مقرب و پیمبران و مرسلین
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِوَجْهِكَ الْكَریمِ وَ بِنُورِ وَجْهِكَ الْمُنیرِ
خدایا از تو خواهم به ذات بزرگوارت و به نور جمال تابانت
وَ مُلْكِكَ الْقَدیمِ یا حَىُّ یا قَیُّومُ اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذى اَشْرَقَتْ
و فرمانروائى دیرینه‌ات اى زنده اى پاینده از تو خواهم به آن نامت كه روشن شد
بِهِ السَّمواتُ وَالاَْرَضُونَ وَ بِاسْمِكَ الَّذى یَصْلَحُ بِهِ الاَْوَّلُونَ
بدان آسمان‌ها و زمین‌ها و به آن نامت كه صالح و شایسته گشتند بدان پیشینیان
وَالاْخِرُونَ یا حَیّاً قَبْلَ كُلِّ حَی وَ یا حَیّاً بَعْدَ كُلِّ حَی وَ یا حَیّاً حینَ لاحَىَّ
و پسینیان اى زنده پیش از هر موجود، و اى زنده پس از هر موجود زنده و اى زنده در آن هنگام كه زنده اى وجود نداشت
یا مُحْیِىَ الْمَوْتى وَمُمیتَ الاَْحْیآءِ یا حَىُّ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ
اى زنده كن مردگان و اى میراننده زندگان اى زنده اى كه معبودى جز تو نیست
اَللّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلانَا الاِْمامَ الْهادِىَ الْمَهْدِىَّ الْقآئِمَ بِاَمْرِكَ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَیْهِ و
خدایا برسان به مولاى ما آن امام راهنماى راه یافته و قیام كننده به فرمان تو كه درودهاى خدا بر او و
عَلى ابآئِهِ الطّاهِرینَ عَنْ جَمیعِ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ فى مَشارِقِ
پدران پاكش باد از طرف همه مردان و زنان با ایمان در شرق‌هاى
الاَْرْضِ وَ مَغارِبِها سَهْلِها وَ جَبَلِها وَ بَرِّها وَ بَحْرِها وَ عَنّى وَ عَنْ
زمین و غرب‌هاى آن هموار آن و كوهش، خشكى آن و دریایش، و از طرف من و
والِدَىَّ مِنَ الصَّلَواتِ زِنَةَ عَرْشِ اللَّهِ وَ مِدادَ كَلِماتِهِ وَ ما اَحْصاهُ
پدر و مادرم درودهایى هم وزن عرش خدا و شماره كلمات و سخنان او و آنچه را دانشش احصاء
عِلْمُهُ وَ اَحاطَ بِهِ كِتابُهُ اَللّهُمَّ اِنّى اُجَدِّدُ لَهُ فى صَبیحَةِ یَوْمى هذا
كرده و كتاب و دفترش بدان احاطه دارد خدایا من تازه مى‌كنم در بامداد این روز
وَ ما عِشْتُ مِنْ اَیّامى عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَیْعَةً لَهُ فى عُنُقى لا اَحُولُ
و هر چه زندگى كنم از روزهاى دیگر عهد و پیمان و بیعتى براى آن حضرت در گردنم كه هرگز از آن سر نپیچم
عَنْها وَلا اَزُولُ اَبَداً اَللّهُمَّ اجْعَلْنى مِنْ اَنْصارِهِ وَ اَعْوانِهِ وَالذّابّینَ
و دست نكشم هرگز، خدایا قرار ده مرا از یاران و كمك كارانش و دفاع كنندگان
عَنْهُ وَالْمُسارِعینَ اِلَیْهِ فى قَضآءِ حَوآئِجِهِ وَالْمُمْتَثِلینَ لاَِوامِرِهِ
از او و شتابندگان به سوى او در برآوردن خواسته‌هایش و انجام دستورات و اوامرش
وَالْمُحامینَ عَنْهُ وَالسّابِقینَ اِلى اِرادَتِهِ وَالْمُسْتَشْهَدینَ بَیْنَ یَدَیْهِ
و مدافعین از آن حضرت و پیشى گیرندگان به سوى خواسته‌اش و شهادت یافتگان پیش رویش
اَللّهُمَّ اِنْ حالَ بَیْنى وَ بَیْنَهُ الْمَوْتُ الَّذى جَعَلْتَهُ عَلى عِبادِكَ حَتْماً
خدایا اگر حائل شد میان من و او آن مرگى كه قرار داده‌اى آن را بر بندگانت حتمى
مَقْضِیّاً فَاَخْرِجْنى مِنْ قَبْرى مُؤْتَزِراً كَفَنى شاهِراً سَیْفى مُجَرِّداً
و مقرر پس بیرونم آر از گورم كفن به خود پیچیده با شمیشر آخته و نیزه برهنه
قَناتى مُلَبِّیاً دَعْوَةَ الدّاعى فِى الْحاضِرِ وَالْبادى
پاسخ گویان به نداى آن خواننده بزرگوار در شهر و بادیه
اَللّهُمَّ اَرِنىِ الطَّلْعَةَ الرَّشیدَةَ وَالْغُرَّةَ الْحَمیدَةَ وَاكْحَلْ ناظِرى بِنَظْرَةٍ منِّى اِلَیْهِ
خدایا بنمایان به من آن جمال ارجمند و آن پیشانى نورانى پسندیده را و سرمه وصال دیدارش را به یك نگاه به دیده‌ام بكش
وَ عَجِّلْ فَرَجَهُ وَ سَهِّلْ مَخْرَجَهُ وَ اَوْسِعْ مَنْهَجَهُ وَاسْلُكْ بى مَحَجَّتَهُ
و شتاب كن در ظهورش و آسان گردان خروجش را و وسیع گردان راهش را و مرا به راه او درآور
وَا َنْفِذْ اَمْرَهُ وَاشْدُدْ اَزْرَهُ وَاعْمُرِ اللّهُمَّ بِهِ بِلادَكَ وَاَحْىِ بِهِ عِبادَكَ
و دستورش را نافذ گردان و پشتش را محكم كن و آباد گردان خدایا به دست او شهرها و بلادت را و زنده گردان به وسیله‌اش بندگانت را
فَاِنَّكَ قُلْتَ وَ قَوْلُكَ الْحَقُّ ظَهَرَ الْفَسادُ فِى الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِما كَسَبَتْ اَیْدِى النّاسِ
زیرا كه تو فرمودى و گفته‌ات حق است (كه فرمودى): "آشكار شد تبهكارى در خشكى و دریا به خاطر كرده‌هاى مردم"
فَاَظْهِرِ الّلهُمَّ لَنا وَلِیَّكَ وَابْنَ بِنْتِ نَبِیِّكَ الْمُسَمّى بِاسْمِ
پس آشكار كن براى ما خدایا نماینده‌ات را و فرزند دختر پیامبرت كه همنام
رَسُولِكَ حَتّى لا یَظْفَرَ بِشَىْءٍ مِنَ الْباطِلِ اِلاّ مَزَّقَهُ وَ یُحِقَّ الْحَقَّ
رسول تو است تا دست نیابد به هیچ باطلى جز آن كه از هم بدراند و پا برجا كند حق را
وَ یُحَقِّقَهُ وَاجْعَلْهُ اَللّهُمَّ مَفْزَعاً لِمَظْلُومِ عِبادِكَ وَ ناصِراً لِمَنْ لا یَجِدُ
و ثابت كند آن را و بگردان آن بزرگوار را خدایا پناهگاه ستمدیدگان بندگانت و یاور كسى كه جز تو
لَهُ ناصِراً غَیْرَكَ وَ مُجَدِّداً لِما عُطِّلَ مِنْ اَحْكامِ كِتابِكَ وَ مُشَیِّداً لِما
یاورى برایش یافت نشود و تازه كننده آن احكامى كه از كتاب تو تعطیل مانده و محكم كننده آنچه
وَرَدَ مِنْ اَعْلامِ دینِكَ وَ سُنَنِ نَبِیِّكَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَاجْعَلْهُ
رسیده از نشانه‌هاى دین و آئینت و دستورات پیامبرت صلى الله علیه و آله و قرارش ده
اَللّهُمَّ مِمَّنْ حَصَّنْتَهُ مِن بَاْسِ الْمُعْتَدینَ اَللّهُمَّ وَ سُرَّ نَبِیَّكَ مُحَمَّداً
خدایا از آنان كه نگاهش دارى از صولت و حمله زورگویان خدایا شاد گردان (دل) پیامبرت محمد
صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ بِرُؤْیَتِهِ وَ مَنْ تَبِعَهُ عَلى دَعْوَتِهِ وَارْحَمِ
صلى اللّه علیه و آله را به دیدارش و هم چنین هم كه در دعوتش از آن حضرت پیروى كرد و رحم كن
اسْتِكانَتَنا بَعْدَهُ اَللّهُمَّ اكْشِفْ هذِهِ الْغُمَّةَ عَنْ هذِهِ الاُْمَّةِ بِحُضُورِهِ
به بیچارگى ما پس از آن حضرت، خدایا بگشا این اندوه را از این امت به حضور
وَ عَجِّلْ لَنا ظُهُورَهُ اِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعیداً وَ نَریهُ قَریباً بِرَحْمَتِكَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ .
امام زمان و شتاب كن براى ما در ظهور آن جناب كه اینان ظهورش را دور پندارند ولى ما نزدیك مى‌بینیم به مهرت اى مهربانترین مهربانان .
سپس سه مرتبه دست بر ران راست خود مى‌زنى و در هر مرتبه مى‌گویى:
" اَلْعَجَلَ الْعَجَلَ یا مَوْلاىَ یا صاحِبَ الزَّمانِ"
فایل صوتی دعای عهد با صدای استاد فرهمند
منبع:
مفاتیح الجنان
