تبیان، دستیار زندگی
وب سایت فرهنگی اطلاع رسانی تبیان بزرگترین موسسه فرهنگی مجازی کشور،در مقاله ای به بررسی «زندگی مجازی ایرانیان» پرداخت.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

چرا زندگی مجازی ایرانیان اینگونه است؟

وب سایت فرهنگی اطلاع‌رسانی تبیان بزرگترین موسسه فرهنگی مجازی کشور،در مقاله ای به بررسی «زندگی مجازی ایرانیان» پرداخت.

هومن بهلولی- روابط عمومی

فحاشان اینستاگرامی رودخانه ای که طغیان می کند!!

به گزارش روابط عمومی، بخش اجتماعی موسسه فرهنگی اطلاع‌رسانی تبیان این مقاله را بر اساس گزارش های منتشر شده در خصوص فحاشی های اینستاگرامی تهیه و منتشر کرده است.

فاطمه ناظم زاده در این مقاله می نویسد: «زندگی از نوع مجازی اش در ایران هر روز ابعاد اجتماعی تازه تری پیدا می‌کند. با وجود فرصت هایی که شبکه های اجتماعی و رسانه های جدید برای جامعه ایران به همراه آورده اند، از سوی دیگر بازنمایی بخشی از بدفرهنگی ها در همین فضای مجازی، شکلی از آسیب های نوپدید اجتماعی را به نمایش گذاشته است. جامعه شناسان می‌گویند که آنچه در فضای مجازی می گذرد و ازجمله رفتارهای خشن کلامی که در سال های اخیر و در مقاطع زمانی مختلف تکرار شده بازنمایی بخشی از آشفتگی و بی نظمی های جامعه است. جامعه ای که از سویی شاید حساسیتش را به کاربرد الفاظ رکیک و بددهنی از دست داده و از سوی دیگر در فضای مجازی احساس امنیت بیشتری می َکند که با استفاده از نام و نشان جعلی عقده گشایی کند و خشونت، کینه و نفرت را به اشتراک بگذارد.

دکتر سعید معیدفر، جامعه شناس در این باره به می‌گوید: «کسانی که در این حمله های مجازی شرکت دارند نسبت به جمعیت چندده میلیونی کاربران ایرانی در فضای مجازی، تعداد محدودی هستند و به هرحال از تعداد بالای کاربران فضای مجازی، عده ای ممکن است به این سمت و سو کشیده شوند اما نمی توان رفتار آنها را به پای ملت ایران نوشت.» به گفته معید فر، این رفتارهای اجتماعی و فحاشی ها در فضای مجازی مسأله ای است که عوامل متعددی دارد: «این مسأله ریشه در عرصه ها و عوامل مختلفی دارد. به همین دلیل است که نمی دانیم از کجا شروع کنیم. زمانی است که جامعه وضع باثباتی دارد و یک یا چند جا مشکل دارد و می توان به صورت مشخص آن را شناسایی کرد اما الان در ایران همه جا دچار مشکل شده است و در چنین شرایطی سرنخ از دستتان می َرود و نمی دانید در آسیب شناسی مسائل به کجا باید مراجعه کنید.»

به گفته وی، یکی از مشکلات ایران در دهه های اخیر این است که جامعه تقریبا نظم و نسق خود را از«این مسأله ریشه در عرصه ها و عوامل مختلفی دارد. به همین دلیل است که نمی دانیم از کجا شروع کنیم. زمانی است که جامعه وضع باثباتی دارد و یک یا چند جا مشکل دارد و می توان به صورت مشخص آن را شناسایی کرد اما الان در ایران همه جا دچار مشکل شده است و در چنین شرایطی سرنخ از دستتان می َرود و نمی دانید در آسیب شناسی مسائل به کجا باید مراجعه کنید.» دست داده و دچار بی نظمی شده است و این بی نظمی در سطوح مختلف دیده می‌شود: «گروه سیاسی و جناحی عمدتا به دنبال این هستند که بهانه ای پیدا کنند تا با استناد به آن وارد مناقشه و دعوا شوند. در سطح دیگر جامعه هم همین طور است. در جامعه منظم و باثبات که افراد جایگاه های خودشان را دارند و اهداف توسعه ای اش مشخص است، آدم ها کمتر به رفتارهای پرخاشگرانه تمایل دارند اما در ایران در بیشتر حوزه ها این ازهم گسیختگی مشاهده می َشود؛ در حوزه های اقتصاد و فرهنگ هم همین طور است.»

این جامعه شناس، بیکاری و بی آیندگی به‌ویژه برای جوانان را از دیگر عواملی می داند که موجب شده انرژی آنها به صورت انرژی مخرب به کار بیفتد: «بیکاری مسأله اصلی جوانان است. انرژی جوانان مثل رودخانه خروشانی است که مسیرش بسته شده و نمی تواند به زمین هایی که به آن نیازمند هستند برسد و در نتیجه جایی که نباید سر باز می َکند و همه چیز را با خودش می برد. انرژی جوانان در جامعه به خوبی مدیریت و از آن بهره برداری نمی شود و نتیجه همین می‌شود که این نیروهای سرشار جایی مشکل تولید می‌کنند چه در فضای مجازی و چه در فضای حقیقی.» باید فکری کرد به حال این آشفتگی فرهنگی که دچارش شده ایم!!!»

متن کامل این مقاله در اینجا قابل مشاهده است.