Le cœur jeune est délicat
جوانان ننشينند كه گرد پيرى سر و روى آنان را سفيد كند. (ما به پيرى رسيدهايم و به مصايب و مشكلات آن واقفيم) شما تا جوان هستيد مىتوانيد كارى انجام دهيد؛ تا نيرو و اراده جوانى داريد مىتوانيد هواهاى نفسانى، مشتهيات دنيايى، و خواستههاى حيوانى، را از خود دور سازيد.
ولى اگر در جوانى به فكر اصلاح و ساختن خود نباشيد، ديگر در پيرى كار از كار گذشته است. تا جوانيد فكرى كنيد؛ نگذاريد پير و فرسوده شويد.
قلب جوان لطيف و ملكوتى است و انگيزههاى فساد در آن ضعيف مىباشد؛ ليكن هر چه سن بالا رود ريشه گناه در قلب قويتر و محكم تر مىگردد؛ تا جايى كه كندن آن از دل ممكن نيست. چنانكه در روايت است: قلب انسان ابتدا مانند آينه صاف و نورانى است. و هر گناهى كه از انسان سربزند، يك نقطه سياه بر روى قلب فزونى مىيابد، تا جايى كه قلب را سياه كرده، ممكن است شب و روزى بدون معصيت پروردگار بر او نگذرد. و به پيرى كه رسيد، مشكل است قلب را به صورت و حالت اول باز گرداند. شما اگر خداى نخواسته خود را اصلاح نكرديد و با قلب هاى سياه، چشم ها، گوش ها، و زبان هاى آلوده به گناه از دنيا رفتيد، خدا را چهگونه ملاقات خواهيد كرد؟ اين امانات الهى را كه با كمال طهارت و پاكى به شما سپرده شده چگونه با آلودگى و رذالت مسترد خواهيد داشت؟
Que les jeunes ne restent pas à ne rien faire jusqu’à ce que le poids de la vieillesse ne leur blanchisse têtes et visages. Nous avons nous-mêmes atteint la vieillesse et connaissons bien ses malheurs et problèmes. Tant que vous êtes jeunes, vous pouvez faire quelque chose.
Tant que vous avez la vigueur et la volonté de la jeunesse, vous pouvez éloigner de vous passions de l’âme, convoitises mondaines et désirs animaux, mais si vous ne songez pas à vous améliorer et à vous former dans votre jeunesse, dans la vieillesse il sera trop tard pour faire quelque chose. Songez-y tant que vous êtes jeunes. N’attendez pas d’être vieux et décrépit.
Le cœur jeune est délicat et céleste et les motivations perverses y sont faibles, mais plus on avance en âge, plus la racine du péché se renforce et s’implante dans le cœur, jusqu’à ce qu’il ne soit plus possible de l’extirper du cœur. Comme il est dit dans les hadiths, le cœur de l’homme est au départ comme un miroir clair et poli, et chaque péché que fait l’homme marque d’un point noir la surface de son cœur jusqu’à ce que, le cœur complètement noirci, il ne puisse rester vingt-quatre heures sans désobéir à son Seigneur. Une fois devenu vieux, il lui sera difficile de ramener son cœur à sa forme et son état premiers. Si, à Dieu ne plaise, vous ne vous êtes pas améliorés et quittez ce bas monde avec des cœurs noirs, des yeux, des oreilles et des langues souillées par le péché, dans quel état allez-vous rencontrer Dieu? Comment ferez-vous pour remettre souillés et viciés les dépôts de confiance divins qui vous furent confiés parfaitement purs?
Une partie du livre "Lutter contre soi-même" de l'Imam Khomeyni
Sources:
Imam-khomeini.com
Khatteemam.ir
Article Relatif:
Le tourment des gens du monde est parfois éternel