آثار و بركات زيارت سيدالشهداء (عليه السلام) - آثار و برکات زیارت سیدالشهداء (ع) نسخه متنی

آثار و بركات زيارت سيدالشهداء (عليه
السلام)

سخنى پيرامون زيارت سيدالشهدا (ع)

در طول تاريخ انسانهايى بوده و
هستند كه پس از مرگشان ، زندگى و حياتشان ادامه پيدا كرده و با مرگ بدنشان ،
وجودشان و شخصيت و انديشه شان ادامه يافته است . مردان خدا و شخصيتهاى الهى،
همانگونه كه در زمان حيات خويش استوانه دين و محور انسانيت و پشتوانه حق و عدالت
هستند ، در زمان پس از مرگ نيز آرامگاه و زيارتگاهشان پشتوانه حق و عدالت و فضيلت
است . و در اين ميان ، زيارت مشهد حسينى از ويژگيهاى برجسته اى برخوردار است .
آنانكه توفيق پيدا مى كنند و به زيارت مرقد مطهرش مشرف مى شوند ، روى به آستان
امام حسين (ع) آورده و به جانب اين مدرسه عشق و فضيلت و دانشگاه كمال و تربيت مى گرايند
. اينگونه تربيت اجتماعى و يك چنين موسسه تهذيب اخلاق و ادب ، براى هيچ ملتى از
ملل گيتى ميسر و مقدورنيست .

البته ملحدين و معاندين و
مخالفين مكتب تشيع به خيال خود شبهات و اشكالهاى مى كنند و مى گويند: «زيارت قبور،
بت پرستى است ؟!» در حالى كه هر كس كه به زيارت قبور ائمه (ع) مى رود هرگز به
عنوان «بت» آنها را زيارت نمى كند . چه كسى است كه حسين بن على (ع) راخدا بداند؟!!
شيعه، امام را مقرب درگاه خدا مى داند و با توسل به او قربى به خدا پيدا مى كند،
همانطور كه خودش در قرآن مجيد فرمود:«به سوى او وسيله بگيريد» (1) امام را وسيله
الهى مى داند. زيرا توسل و شفاعت، بعدى از ابعاد زيارت است كه زائر از اين طريق
خود را به درگاه الهى نزديك مى كند، و پيشوايان ما وعده فرموده اند كه از زائران
خود دستگيرى كنند.

امام رضا (ع) مى فرمايد: «هر
امامى بر گردن دوستان و پيروانش عهد و پيمانى دارد و وفاى به اين عهد، بإ؛،،ّّ
زيارت قبر آنان ممكن مى باشد . و كسى كه به شوق زيارت آنها و با تصديق به فضيلت
آنها به سوى قبور آنها برود مورد شفاعت ائمه در قيامت قرار مى گيرد.

پس هر زائرى بايد بكوشد تا از
اين شفاخانه فيض، استشفاى دردهاى درونى و امراض قلبى و اندرونى خود را خواسته،
خواستار آن شود كه صفاى دل و دوستى خاطر و پاكيزگى روح و قداست روان و سلامت تن ،
از خدمت آفريدگار جهان به وى عطا گردد ، تا اينكه هم ظاهر او به جمال و كمال
آراسته شود و هم باطن وى از آلودگى ها پاك و مصفا گردد.

هر زائرى كه با معرفت و شناخت
مقام صاحب اين مرقد و اهداف او به زيارت برود، از صاحب قبر الهام مى گيرد و اصول و
تعاليم مكتب را به ياد مى آورد ، و هر زيارت و سلام او سرشار از اين آموزشها و
الهام ها است.

از طرفى زيارتنامه هاى وارده، و
خواندن هر كدام از آنها، خواننده و زائر را به دقت و تفكر واداشته ، متذكر تاريخ و
احوال انبيا و اولياى معصوم مى گرداند. تأمل در زيارت عاشورا و ديگر زيارات ، اين
مطلب را به خوبى روشن مى سازد كه امامان به اين وسيله در صدد ساختن انسانهاى مؤمن
و متعهد بوده اند ، لذا به آنها تعليم داده اند كه در زيارت امام حسين (ع) از
خداوند بخواهند كه زندگى و مرگشان را «حسين گونه» قرار دهد، و آنها را در دينا و
آخرت همراه آن حضرت بدارد: «اللهم اجعل محياى محيا محمد و آل محمد ، و مماتى ممات
محمد و آل محمد ... و ان يجعلنى معحكم فى الدنيا و الاخرة».

به اميد به اينكه خداوند متعال توفيق
زيارت حضرتش را در دنيا و شفاعتش را در روز قيامت نصيب ما گرداند، به آثار و
بركاتى كه زيارت سيدالشهدا (ع) به دنبال دارد مى پردازيم: