تقوى يعنى پرهيزگارى. خداوند مى فرمايد: (اتقوا الله ما استطعتم) يعنى به اندازه توانائيتان پرهيزگارى داشته باشيد. در آيه ديگرى خداوند مى فرمايد: (و يحذركم الله نفسه) يعنى خدا شما را از خودش مى ترساند. خدا (نفس) ندارد، جسم و روح ندارد. خدايى هست ولى نمى دانيم كه چيست و نه فقط ما نمى دانيم، پيامبران هم نمى دانند. تنها ازاثر، پى به موثر مى بريم و از معلول پى به علت مى بريم.در مورد اين آيه كه خدا مى فرمايد (خدا شما را از خودش مى ترساند) در اينجا علماى بلاغت مى گويند: (مجاز بالمشاكله) به كار رفته و معنايش اين است كه دو چيز را به شكل هم بيان مى كنند، اگرچه يكى حقيقى و ديگرى مجازى است.آيه مباركه در مورد حضرت عيسى (ع) است كه حضرت به خدا گفت: (تعلم ما فى نفسى ولا اعلم ما فى نفسك). يعنى: خدايا، تو مى دانى كه در (نفس) من چه چيز هست ولى من نمى دانم در (نفس) تو چيست، خدا (نفس) ندارد پس چطور حضرت عيسى (ع) اين مطلب را مى فرمايند؟در اينجا نيز (مجاز بالمشاكله) است. در (تعلم ما فى نفسى) حقيقت گفته شده و در (لا اعلم ما فى نفسك) مجاز است. چون در اين طرف (نفس) ذكر شده است، آن طرف هم (نفس) گفته شده است.همچنين در آيه است كه: (فمن اعتدى عليكم فاعتدوا عليه بمثل ما اعتدى عليكم) كارما تعدى نيست. يعنى: اگر كسى ما را زد و به ما تعدى كرد، ما هم بنا بر (قصاص) او را مى زنيم. كارى كه او كرده، تعدى بوده، ولى آيا كارى كه ما در برابرش انجام مى دهيم هم تعدى است؟ معلوم، كه اين طور نيست. اينجا هم (مجاز بالمشاكله) است. يعنى اولى را (اعتدى) گفته اند، و دومى را هم (اعتدى) ناميده اند.در آيه ديگر است كه مى گويد: (و مكروا و مكر الله) يعنى: آنها با خدا مكر كردند خدا هم با آنان مكر نمود. خدا كه مكر ندارد در اينجا نيز همين طور است. يا اينكه در آيه ديگر خداوند مى فرمايد: (يخادعون الله و هو خادعهم و اذا قاموا الى الصلوة قاموا كسالى يراؤون الناس) اينجا اشاره به منافقين است كه با خدا(خدعه) مى كنند و نيرنگ به كار مى برند. خدا هم با آنان (خدعه) مى كند، در حالى كه خدا (خدعه) نمى كند.در دنباله آيه هست كه (و اذا قاموا إلى الصلاة قاموا كسالى) يعنى: معتقد نيستند در نتيجه هنگامى كه براى نماز بپا خواستند، با كسالت و بى ميلى نماز مى خوانند و اين هم تنها براى ريا است.
لطفا منتظر باشید ...
