حضرت امير (ع) مى فرمايند: (فان تقوى الله فك من كل ملكة، و عتق من كل هلكة) يعنى: تقواى خدا نمى گذارد كه خيالات افراد، بيهوده امورى را تصور كند و شخص را مهار مى كند. همچنين در روايت است: (المؤمن ملجم) يعنى: آدم مؤمن، لجام در دهان خود دارد و هر كارى بخواهد بكند و يا هر حرفى بخواهد بزند، تقواى او مانع از آنها مىشود.روايتى ديگر است كه مى گويد: (حفّت الجنة بالمكاره والنار بالشهوات) يعنى: بهشت گرداگردش رحمت است و آتش شهوت. شراب خوردن، زنا، لواط، حق مردم خوردن، دروغ، غيبت و غيره همه اطراف جهنم را تشكيل مى دهند، و برعكس نماز، روزه، نماز شب و كارهاى نيك همه دورادور بهشت است. اگر شخصى در حال انجام (مكاره) باشد، بايد بداند كه در حال عبور از مرز بهشت است و اگر در شهوات باشد در حال عبور از مرز جهنم و قرآن هم همين را مى گويد:(اقراء كتابك) يعنى خودت كتاب (نامه اعمال) خودت را بخوان يا اينكه (و كفى بنفسك اليوم عليك حسيبا) يعنى: هركس مى تواند حساب كار خود را بكند. البته داشتن تقوى كار آسانى هم نيست و فعاليت زيادى مى خواهد در امورد دنيوى هم همين طور است. اگر كسى مى خواهد مرجع تقليد محترمى باشد، سخنران و خطيب توانايى باشد، و يا امام جماعت بشود، بايد درس بخواند. شب موقعى كه اهل خانه خواب هستند بيدار شود و درس، شعر، قرآن، نهج البلاغه و غيره حفظ كند.يك خطيب به من گفت: براى هر منبر هشت ساعت مطالعه مى كنم، و بعد منبر مى روم و منابر جالبى هم تحويل مى دهد، اين مكاره است. اگر مى خواهيد در دنيا جهنم داشته باشيد، يعنى: كسى پاى منبرتان ننشيند و آدم عادى باشيد، شب تا صبح بخوابيد و سختى و مشقت تحمل نكنيد، در نتيجه روى منبر خميازه خواهد كشيد و هيچ كس پاى منبرتان نخواهد نشست.البته اكنون بحث مان در مورد بهشت و جهنم در دنيا و آخرت نيست وگرنه مى گويند بهشت و جهنم آخرت، در دنيا هم هست و لذا در قرآن مى گويد (و ان جهنم لمحيطة بالكافرين) يعنى: جهنم حتى در دنيا كفار را احاطه كرده است و اين، غير از آخرت است.
لطفا منتظر باشید ...
