تحلیلی از زندگانی سیاسی امام حسن مجتبی (ع) نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تحلیلی از زندگانی سیاسی امام حسن مجتبی (ع) - نسخه متنی

جعفر مرتضی عاملی؛ مترجم: محمد سپهری

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

8. مسعودى معتقد است كه اميرالمؤ منين (ع ) فرمود:

(من به خلافت حسن و حسين سفارش مى كنم ؛ پس سخن آنان را گوش دهيد و فرمانشان را اطاعت كنيد.)
بسيارى از مؤ لفان ، سفارش امام على (ع ) به خلافت فرزندش ، امام حسن (ع ) را در كتب خود آورده اند؛ (براى
اطلاع بيشتر، مى توانيد) به آنها رجوع كنيد.

9. اينها علاوه بر ديگر اقوالى است كه از پيامبر (ص ) در اين باره آمده است ؛ از جمله اينكه :

(شما هر دو اماميد و پيشوا مادرتان را حق شفاعت است .)

همچنين اين گفته حضرت (ص ) كه فرمود:

(حسن و حسين امامند و پيشوا، چه شرايط براى رسيدن به خلافت و امامت ظاهرى آنان آماده شود و چه چنين
شرايط حاصل نشود.)

علاوه بر اين ، احاديث بسيارى است كه امامان را با اسامى آنان ذكر مى كند.

به علاوه نصوص زيادى است كه از طريق اهل بيت و شيعيان آنها به ما رسيده است و فعلا مجال ذكر آن ها نيست
.

10. آن گاه كه اميرالمؤ منين (ع ) رحلت كرد، مردم نزد امام حسن (ع ) آمدند و عرضه داشتند:

(تو خليفه و جانشين پدرت و وصى او هستى .)

11. مسعودى گويد:

(گروهى از مردم گفته اند: على (رض ) به دو فرزندش حسن و حسين وصيت كرد كه هر دو در آيه تطهير شريك وى
بودند و اين گفتار بسيارى از كسانى است كه قائل به تعيين و نصب امام بوده اند.)

12. على (ع ) فرمود:

انت يا حسن وصيى ، والقائم بالاءمر بعدى ؛

اى حسن ! تو وصى و خليفه پس از من هستى .

در نص ديگرى آمده :

يابنىّ، اءنت ولى الامر و ولى الدّم ؛

اى پسرم ! تو صاحب امر امامت و صاحبان خون هستى .

در نص ديگرى فرمود:

الحسن و الحسين فى عترتى ، واوصيائى ، و خلفائى ؛

حسن و حسين از خاندان و اوصيا و جانشينان من هستند.
13. شيعيان اتفاق نظر دارند كه (على بر امامت پسرش حسن تصريح كرده است .)

همچنين ديگر اخبار و احاديثى كه در اين جا مجال تتبع و استقصاى آن نيست . در آغاز اين فصل ، بعضى از
رواياتى كه بر اين مطلب دلالت دارد بيان شد.

همچنين ديگر اخبار و احاديثى كه در اين جا مجال تتبع و استقصاى آن نيست . در آغاز اين فصل ، بعضى از
رواياتى كه بر اين مطلب دلالت دارد بيان شد.

آنچه درباره زندگانى سياسى امام حسن (ع ) در عهد رسول اكرم (ص ) بيان كرديم كافى است و در اين فرصت
كوتاه ، بيش از اين امكان پذير نيست .

در فصل آينده به بررسى زندگانى سياسى آن حضرت در روزگار (شيخين
) مى پردازيم

فصل دوم : زندگانى سياسى امام حسن (ع ) در عهد شيخين
حسنين (ع ) و فدك

پيامبر عظيم الشاءن اسلام ، حضرت محمّد (ص ) از دنيا رحلت فرمود.بعد از او شد آن چه نمى بايد مى شد.

ابوبكر به ناحق بر مسند خلافت تكيه زد على (ع ) كه سبحان او را شايسته و لايق خلافت رسول خدا(ص ) و امامت
امت اسلامى قرار داده بود - خانه نشين شد. ميراث حضرت زهرا دخت گرامى پيامبر (ص ) خود در زمان حياتش به
تملك دخترش در آورده بود و از جمله (فدك ) توسط غاصبان خلافت مصادره شد.

بين فاطمه (ع ) و ابوبكر
مشاجراتى در گرفت . ابوبكر از حضرت خواست كه در اثبات مدعاى خويش شاهد بياورد!

حضرتش ، امير المومنين
(ع )، حسنين (ع ) و ام ايمن را گواه گرفت ، اما همان طور كه معروف است ، ابوبكر شهود فاطمه را رد كرد و
حقش را به وى باز نگرداند.

/ 73