Resulullah (sav) Hakkında 13 Kuranî Nükte -1
Bismillahirrahmanirrahim
1- Bütün alemlere rahmet:
Âlemleri yaradan Allah-u Teala kendisini tanıtırken rahmetinin bütün alemi kapladığını; canlı, cansız bütün varlıkları, mümin, kafir bütün insanları genel rahmetine mazhar kıldığını belirtiyor; ”asiet rahmeti kulle şey” (Rahmetim her şeyi kapsamıştır). Diğer taraftan özel bir rahmeti olduğunu ve bunu da yalnızca muttaki ve müminlere ait olduğunu beyan ediyor; ”seektubuha lillezine yetteku” (Rahmetimi ancak takva ehline yazarım). Kur’an’da Resulullah’ı tanıtırken Onun aynı sıfata sahip olduğunu; hem genel rahmet hem de özel rahmete sahip olduğunu beyan buyuruyor.
a) ”Biz seni, ancak âlemlere rahmet olarak gönderdik.” (Enbiya, 107)
Resulullah bütün âlemlere rahmettir, hidayet yolunu göstermede insanlar arasında hiç bir fark gözetmez, ilahi mesajı tebliğ edip insanları hak yola davet etmede ayrıcalık yapmaz, kulların Allah’a dönmelerinde o kadar çaba harcamıştır ki, Allah-u Teala kendisine şöyle buyuruyor: ”(Resulüm!) Onlar iman etmiyorlar diye adeta kendine kıyacaksın!” (Şuara, 3)
Resulullah, genel rahmeti gereği bütün insanları düşünmek ve onların hidayetlerini istemek zorundadır. Ama birçok insanlar alemlere rahmet, ilahi feyz kaynağı bu peygamberin kadrini bilemediler ve bilememektedirler.
b) ”Andolsun, size içinizden öyle bir Peygamber gelmiştir ki, bir sıkıntıya düşmeniz pek ağır gelir ona, pek düşkündür size, müminlere esirger ve rahimdir.” (Tevbe, 128)
Ayet-i Kerime’de belirtilen ”rahimdir” kelimesi, Resulullah’ın müminlere özel inayeti ve rahmeti olduğuna işaret etmektedir. Hidayet yolunu bulmuş, tekâmül yolunda ilerlemek isteyen, Rabbulalemin’e ulaşmak arzusunda olan müminlere özel ilgi ve alakası olduğunu belirtiyor.
Ayrıca, o hayatında rahmet vesilesi olduğu gibi, mematından sonra da rahmet vesilesidir.
2- Allah-u Teala her Peygambere ismiyle hitap etmiştir, ama İslam Peygamberine lakabıyla:
Ya Eyyuher-resul, Ya Eyyuhen-Nebi gibi
3- Diğer ümmetlere Resullerini isimle çağırmak caiz idi. Ama Resulullah’ı ismiyle çağırmak yasak kılınmıştır.
”(Ey müminler!) Peygamber’i, kendi aranızda birbirinizi çağırır gibi çağırmayın.” (Nur, 63)
4- Allah Onun bulunduğu şehire bile yemin etmiştir: (Beled, 1)
La uqsimı bi-hazel-beled * ve ente hillun bi-hazel-beled. (Sen bu beldede (Mekke’de) olduğun halde-olduğun için, bu beldeye yemin ederim!)
5- Allah-u Teala sadece onun ömrüne-canına yemin etmiştir:
”Senin canına yemin olsun ki onlar sarhoşlukları içinde bocalıyorlardı.” (Hicr, 72)
6- O şahitlerin şahididir:
”Her ümmetten bir şahit getirdiğimiz ve seni de onların üzerine bir şahit yaptığımız zaman bakalım kâfirlerin hali ne olacak!..” (Nisa, 41)
”Küfür yoluna sapıp peygamberi dinlemeyenler o gün yerin dibine batırılmayı temenni ederler ve Allah’tan hiçbir haberi gizleyemezler.” (Nisa, 42)
7- Allah ona, kendi razı oluncaya kadar verecek-lütufta bulunacak:
”Rabbin sana sen razı oluncaya kadar verecek!” (Duha, 5)
Hiçbir Peygamber hakkında böyle bir tabir yoktur. Hadislerde bu makamın şefaat makamı olduğu nakledilmiştir.
8- Bütün peygamberlerden onun nübüvvetine misak ve ahit alınmıştır:
”Allah peygamberlerden şöyle söz almıştı: ”Andolsun ki size kitab ve hikmet verdim, sonra yanınızda bulunan (kitaplar)ı doğrulayıcı bir peygamber geldiğinde ona muhakkak inanacak ve ona yardım edeceksiniz! Bunu kabul ettiniz mi? Ve bu hususta ağır ahdimi üzerinize aldınız mı?” demişti. Onlar: ”Kabul ettik” dediler. (Allah da) dedi ki: ”Öyleyse şahit olun, ben de sizinle beraber şahit olanlardanım.”(Al-i İmran, 81)
9- Allah-u Teala onun azametli (muhteşem) bir ahlak üzere olduğunu söylemiştir:
Bu tabir de hiçbir Peygamber hakkında kullanılmamıştır. İnneke le-ala hulukin azim… (Kalem, 4)
RESULULLAH’IN (S.A.A) YÜCE AHLAKI
Can AHMED’im Canlar Feda Yoluna
Hz. Muhammed (saa) ve Gece Namazı
Peygamber’i Ekrem’in (saa) Kur’an’daki Simasi
Hz.Peygamber’in Sade Yaşayışı
