İMAM KÂZIM (a.s.)-2
İbn-i İnebe bu hususta şöyle yazıyor:
“O hazret daima yanında altın keseleri bulundurur ve onları karşılaştığı kimselere veya O’nun ihsan etmesine göz diken kimselere bağışlardı, artık bu durum darbımesel bile olmuştu.” [1]
İmam (a.s.) sadece dostlarına değil, hatta kendisini inci ve rahatsız eden kimselere bite ihsanda bulunurdu. İbn-i Hallakan bu hususta [2] Hatib’den şöyle nakleder:
“O öylesine yüce bir şahsiyet ve cömertliğe sahipti ki, kendisine “filan şahıs size eziyet etmek niyetindedir.” dendiğinde bin dinarlık altın kesesini o adama gönderirdi. O hazet her zaman altınları üç yüz, dört yüz ve iki yüz dinarlık kese yerleştiriyor ve onları Medine halkı arasında paylaştığa Hazret’in altın keseleri meşhur idi.” [3]
Eb’ul Ferec-i İsfahani, imam’ın, kendisini inciten kimse hakkındaki cömertlik ve ihsanları hususunda, gerçekten ihsanı hayrete düşüren geniş bir rivayet nakletmiştik [4]
Meşhur rical alimlerinden olan Zehebi, İmam Kazım (a.s.) hakkında şöyle yazıyor:
“Musa b. Cafer, hekimlerin cömertlerinden ve ibadet edenlerin takvalılarından idi.” [5]
Zühd ve ibadet de hazretin özelliklerinden idi. İmam Kâzım (a.s.) yıllarca zindan edilmiş ve bu süre boyunca “da Allah’a ibadet etmekle meşgul olmuştu, hatta zindan bekçileri bile İmam’ın bu durumundan etkilenmiş ve zindanda kalmasına üzülmüşlerdi [6].
Harun, İmam Kâzım (a.s.) hakkında Rabi’e şöyle dedi:
“Bu dünyayı bir kenara atan Beni Haşimlerdendir.”Rabi diyor ki, Harun’a “O halde neden O’nu zindana atmışsın?” dedim. Cevaben, şöyle dedi: “Bundan başka bir seçenek yoktur.”* [7].
Yedinci asrın tarihçilerinden olan İbnül Verdi hazretin ibadetinin çokluğu hakkında müstened bir rivayet nakletmiştik [8].
İşte bu tertemiz ahlaki vasıflarından dolayı halk tarafından çok seviliyor ve O"nun hakkında birçok kerametlere inanıyorlardı. İbn-ül Cevzi bu hususta bir rivayette bulunmuş ve İbn-i Hacer-i Haysemi de onu nakletmiştir. Rivayetin içeriği şöyledir:
Şakik Belhi, 149 yılındaki hacc" seferinde imam"la karşılaşır ve birkaç defa İmam"dan bir şeyler sormaya çalışır, ama her defasında İmam bir ayet okuyarak onun içinden geçeni ortaya koyar [9].
1) Ümdet-üt Talib, s: 196.
2,3) Tarih-i Bağdat, c: 13, s: 28, Vefeyat-ül A’yan, c: 5, s: 308.
4) Makatil’üt Talibin, s: 332.
5) Mizan-ül itidal, c: 4, s: 201.
6) Makatil-üt Talibin, s: 332.
7)-Uyun-u Ahbar-tr Rıza, c: 1, s: 31.
8)Tetimmetül Muhtasay c1 s210, Müsned-ül İmam-il Kaım c1 s42, Zehr-ül Adap c1 s133, İrşad s281
9) Sıfat-ı Sıfva c2 s103 es-Sevaik-ul Muhrike s204
