فقط 10 درصد جمعیت كشور ورزش می كنند

وقتی صبح ها درتهران به سوی محل كار خود حركت می كنیم، چشم اندازانبوه مسافران شهری درایستگاه های اتوبوس ومترو در كنارخیابان ها ، آنقدرعادی است كه راحت از كنارش می گذریم. این صحنه ها را هر روز می بینیم و به آن كاملا عادت كرده ایم. دیگرخیابان های مملو ازماشین و راه بندان های طولانی جزیی از زندگی ما  شده است. خیلی راحت می پذیریم كه مدت ها در صف وسیله نقلیه عمومی و یا اتوبوس بمانیم، اما به خودمان زحمت ندهیم كه یكی دو كیلومتری را پیاده روی كنیم. تازه اگر هم بخواهیم درون شهر زیاد راه برویم، مگر هوای آلوده می گذارد كه از اكسیژن پاك بهره مند شویم. در شهر بزرگ تهران كمتر پیش می آید كه صبحگاه مردم زیادی را در حال ورزش ببینیم . البته در بوستان ها عده ای جمع می شوند و ورزش می كنند كه بخش اعظم آنها را افراد مسنی تشكیل می دهند كه تازه به اهمیت ورزش پی برده اند و می خواهند كم تحركی سال های قبل را جبران كنند تا گرفتار اضافه وزن ،  چربی زیادی ، قند خون بالا و... نشوند  و از زندگی لذت ببرند. صحنه های هرروزه شهر تهران و دیگر شهرهای بزرگ خود گویای همه چیز است: ورزش همگانی نشده است ،  وقتی می توانیم بگوییم ورزش ما شكل همگانی گرفته كه دست كم یك سوم از مردم ، هر روزه به طور منظم ورزش كنند. برگزاری همایش های دو یا دوچرخه سواری همگانی و... تنها تبلیغات و كارهایی كاملا مقطعی است كه نشانگر همگانی بودن ورزش نیست. اگر مثلا 50 هزار نفری كه در همایش می دوند، در زندگی شان هفته ای یك بار چند كیلومتر بدوند، آن وقت می شود گفت حركتی رو به جلو صورت گرفته است.

این كه ورزش همگانی نشده و به این زودی ها نخواهد شد، ریشه در مشكلات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی دارد وسازمان تربیت بدنی یا هرنهاد ورزشی دیگر نمی تواند با همایش و مانند آن و تاسیس فدراسیون ورزش های همگانی، ورزش را همگانی كند.

به گزارش ایسنا، فقط10 درصد مردم به طورمرتب ورزش می كنند وهزینه ای كه برای تفریحات واوقات فراغت صرف می شود، كمتر از هزینه مصرف دخانیات است. آمار 10 درصدی اعلام شده ، شاید دقیق نباشد ؛ اما آنچه كه هر روزه از رفت و آمدها و پویایی مردم می بینیم ، خود بیانگر همه چیز است. اگر امكان آمارگیری دقیق فراهم می آمد، چه بسا تعداد كسانی كه منظم ورزش می كنند، نسبت به كل جمعیت كشور حتی از 10 درصد هم كمتر می شد.

به گفته دكتر نیكو خصلت، مدیر گروه تربیت بدنی دانشگاه تبریز، بهترین آمار ورزش همگانی در كشور استرالیا به ثبت رسیده كه در حدود 50 درصد است.

همین كارشناس ورزش، آمار دیگری را ارائه می كند كه واقعا مأیوس كننده است.

وی می گوید: با توجه به 380 هزا رنفر دانشجوی دختر در سطح كشور، تنها 4 درصد كل آنها به ورزش می پردازند. در مجموع كمتر از یك درصد دانشجویان دختر به ورزش قهرمانی مشغولند.

دراسترالیا ونیوزیلند ، صبح ها تعداد كسانی كه دربوستان ها ورزش می كنند یا در پیاده روها می دوند، بیشترازكسانی است كه با ماشین درخیابان ها به رفت وآمد مشغولند. در اُكراین  بنا به گفته عباس صمیمی وعلی رحمانی كه مدتها آنجا تمرین كرده اند، كمتر پیش می آید كه كسی مسیری 3 یا 4 كیلومتری را با ماشین طی كند، مگراین كه اضطراری پیش آید. اما اینجا كمترمی بینیم  كسی چنین مسیری را پیاده برود. حتی بسیاری از قهرمانان ما خارج از حوزه قهرمانی و زمانی كه ورزش قهرمانی را ترك كرده اند، برای حفظ سلامت خود هم سراغ ورزش معمولی نمی روند. اگر نگاهی به ورزشكاران بازنشسته كنید، اندام آنها گویای همه چیزی است.اما " بیورن بورگ "  كه 25 سال پیش در سطح قهرمانی ورزش می كرد، هنوز تناسب اندام دوره جوانی اش را حفظ كرده است. چند روز قبل كه در تهران بود، این را همه كسانی كه به تماشای بازیهایش رفتند، خوب دیدند.