بین میزان نابسامانی خانواده و اعتیاد جوانان رابطه وجود دارد

نتایج یك پایان نامه در دانشگاه علامه طباطبایی نشان داد: 72 درصد از خویشاوندان فرد معتاد مصرف مواد مخدر را عملی ضد ارزشی نمی شمارند، بنابراین كنترلی نیز وجود نخواهد داشت.

به گزارش ایسنا، اسماعیل راشدی در پایان نامه كارشناسی مددكاری اجتماعی خود با عنوان «بررسی روابط عوامل اجتماعی با اعتیاد به مواد مخدر جوانان» آورده است: بین میزان نابسامانی خانواده و اعتیاد جوانان به مواد مخدر رابطه معنی داری وجود دارد، بدین معنی كه هر چه میزان نابسامانی خانواده بیشتر باشد اعتیاد به مواد مخدر نیز بیشتر خواهد شد و به عبارت دیگر نابسامانی خانواده در بروز اعتیاد موثر است.

مولف در این پایان نامه كه در سال 1380 به راهنمایی دكتر محمد زاهدی اصل در دانشكده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی بر روی معتادین 15 تا 30 ساله ای كه در مدت 3 ماه (مهر، آبان و آذر 1379)  به بهزیستی شهرستان مراغه مراجعه كرده اند، انجام شده است، می افزاید: 50 درصد از معتادین سن شروع اعتیاد آنها در گروه سنی 20- 24 سالگی است و 24 درصد از آنها بین 13 تا 19 سالگی و 36 درصد بقیه در گروه سنی 25 – 30 سالگی قرار دارند بنابر این می توان گفت كه جوانان 20 تا 24 ساله بیشتر در معرض اعتیاد به مواد مخدر قرار دارند.

در ادامه نتایج این پایان نامه آمده است: 56 درصد از خانواده  معتادان كنترلی در مورد مصرف مواد مخدر ندارند یعنی مصرف مواد مخدر را ضد ارزش نمی شمارند و حتی 24 درصد آنها آن را به نوعی ارزش می شمارند در حالی كه در گروه غیر معتاد 96 درصد از خانواده های آنها مصرف مواد مخدر را نمی پسندند آن را ضد ارزش می شمارند، بنابراین می توان نتیجه گرفت كه عدم كنترل خانواده (یا ضد ارزش به شمار نیاوردن مصرف مواد مخدر) در اعتیاد فرزندان تاثیر مستقیم دارد.

مولف در نتایج این پایان نامه نشان داد: در خانواده گروه معتادین 34 درصد مجرم و زندانی دیده می شود كه از مجموع آن 6 درصد مجرم و زندانی بودن پدر، 16 درصد  برادر، 10 درصد سایر و 2 درصد هر دو دیده می شود. در حالی كه این ارقام درگروه غیر معتادین بسیار كم یا صفر است، بنابراین وجود مجرم و زندانی در اعضای خانواده نیز در اعتیاد و نابهنجاری جوانان نقش دارد.

در خاتمه این پایان نامه خاطر نشان شده است: از آنجا كه ارتباط با افراد نامناسب و معتاد سرآغاز اعتیاد به مواد مخدر است . بنابراین گزینش درست و نحوه ارتباط با افراد پیرامون از اهمیت به سزایی برخوردار است. برای كنترل بهتر ارتباطات و دوستان فرزندان توسط والدین جا دارد تا ارتباط و ملاقات فرزندان را با دوستانشان فارغ از هر گونه تعصب و ملاحظه، منحصر به خانه نمود. ارتباط صمیمانه با دوستان، فرزندان و استقبال از آنها در خانه و اعطای استقلال برای ملاقات های آنها، می تواند اقدامی در جهت ارزیابی دقیقی از دوستان وی باشد.