پس بچه ات کو؟؟

یکی از دخالتهایی که باعث دلخوری و آزار زوجین می شود مسئله فرزند آوری آنهاست بعد از گذشت یکی دو سال از زندگی مشترک میان زوجین زمزمه های فرزند دار شدن آنها آغاز می شود در ابتدا بسیاری از والدین به صورت خیر خواهانه این مسئله را مطرح می کنند ولی کافی است چند سال دیگر از بچه دار نشدن یک زوج بگذرد دیگر تمام آشنایان و اقوام به خود این اجازه را می دهند که در این مورد اظهار نظر کنند و زوج جوان را ترغیب به بچه دار شدن نمایند ولی از این نکته غافل اند که کلام آنها تا چه میزان ممکن است باعث رنجش و ناراحتی این زوج جوان گردد. درست است که در بسیاری از موارد قصد این اقوام و آشنایان خیر خواهی و هم فکری است ولی باید به این نکته هم توجه داشت که در مواردی که زوجین  چندین سال اقدام به داشتن فرزند نکرده اندقطعاً برای خود برنامه ریزی خاصی را در نظر داشته اند و یا مشکلاتی ( اقتصادی ، اجتماعی و یا حتی ناباروری ) در مسیر زندگی آنها وجود داشته است  و زمانی که این مسئله به کرات و در جلسات مختلف به چنین زوج هایی یادآوری می شود می تواند زمینه های نارضایتی از زندگی مشترک ، یأس ، احساس شکست و حتی افسردگی را برای آنها به وجود بیاورد.
اگر شما از جمله کسانی هستید که با این مشکل دست به گریبان هستند و دخالت ها دیگران شما را آزار می دهد نکات زیر را در برخورد با این گونه از افراد مد نظر داشته باشید:
*در وهله اول باید توجه داشته باشید قصد آنها آزار و اذیت شما نیست ، با اینکه جملات و کلامشان به دلخوری و ناراحتی شما ختم می شود. علی الخصوص والدین و بزرگترهای فامیل که خواهان خوشبختی روز افزون شما هستند. پس کلام آنها را حمل بر دخالت نگذارید و با سعه صدر با آنها برخورد نمایید.

*بعضی مواقع چشم و گوشهای خود را ببندید و سعی کنید چیزی را نشنوید البته این مسئله به معنای بی توجهی به کلام شخص مقابل نیست زیرا ممکن است خود این مسئله باعث بروز مشکلات دیگری شود، در این مواقع طوری نشان دهید که به صحبت های طرف مقابل توجه کافی را دارید ولی آن را از یک گوش بشنوید و از گوش دیگر به در کنید.
*در این مواقع سعی کنید با استفاده از واژه هایی نظیر چشم ، شما درست می فرمایید ، انشاء الله با خواست خداوند ، سر و ته قضیه را جمع کنید و اجازه ندهید گفتگو در این زمینه ادامه پیدا کند.
*زمانی که بحثی در گرفته که شما را آزار می دهد اگر می توانید به نحوی که ایجاد مشکل نکند آن مکان را ترک کنید و یا خود را با مسئله ایی دیگر سرگرم نمایید تا به این وسیله از ادامه بحث جلوگیری نموده باشید.

*نکته بسیار حائز اهمیت آن است که شما نیازی ندارید که همه اقوام و آشنایان را در این زمینه توجیه نمایید پس دلیلی ندارد که عوامل تاخیر در فرزند آوری را برای آنها توضیح دهید ولی در مورد والدین خود می توانید در یک محیط آرام و صمیمی مشکلات و یا برنامه ریزی های خود را در زمینه بچه دار شدن برای آنها شرح دهید تا از بار نگرانی های آنها بکاهید و یا اگر مشکلی توسط آنها قابل حل است آنها بتوانند شما را در این زمینه یاری نمایند.
*روابط خود و همسرتان را تحت الشعاع  رفتار اقوام و آشنایان قرار ندهید و ناراحتی هایی که توسط اقوام همسرتان ایجاد شده است را بر سر او خالی ننمایید.
و در پایان باید به تمام دلسوزان  زوج های جوان یاد آوری کرد که هر زوجی شرایط و موقعیت خود را بهتر می شناسد . فرزند دار شدن مستلزم شرایط ویژه خود است و باید یک زوج  آمادگی های لازم را چه از لحاظ روحی ، جسمی ، اقتصادی ، اجتماعی ، دارا باشند تا بتوانند اقدام به فرزند آوری نمایند پس بهتر است به آنها اطمینان نمایید آنها انسانهایی عاقل و بالغ هستند و خوب و بد زندگی خود را بهتر از هر کس دیگر تشخیص می دهند و  با به وجود آمدن شرایط مساعد قطعاً بچه دار خواهند شد.

مرضیه ولی حصاری

بخش خانواده ایرانی تبیان

مطالب مرتبط:

با من صنما، دل یک دله کن!